وزیر امور خارجه گفت: باید در اظهارنظرهای عمومی بین نقد و تخریب تفاوت قائل شد، مخصوصاً وقتی تخریب برخاسته از ملاحظات جناحی باشد و هدف آن (خواسته یا ناخواسته) نه یک شخص و گروه، بلکه سیاست خارجی کشور است.
به گزارش راسخون به نقل از یسنا، محمد جواد ظریف در صفحه فیسبوکش نوشت:
«سلام دوستان
ساعت 5 و ربع صبح دوشنبه است. دیروز چند جلسه داشتم که طولانی ترین و جالب ترین آنها حضور در کمیسیون امنیت ملی مجلس بود. حدود 3 ساعت طول کشید و باعث شد که 90 دقیقه به جلسه دولت دیر برسم. جلسه کمیسیون امنیت ملی در فضایی جدی ولی صمیمانه برگزار شد. تقریبا همه نمایندگان محترم حاضر در جلسه از تلاش‌های انجام شده در سفر نیویورک تقدیر کردند. انتقادهایی هم داشتند که سعی کردم به آنها پاسخ دهم. نقد سازنده برای یک نظام مردم‌سالار حیاتی است و لذا باید از آن استقبال کرد. آنچه من در کمیسیون دیدم بیشتر نقد خیرخواهانه بود و به همین دلیل حتی یک ساعت از وقت تعیین شده بیشتر ماندم تا هم از نظرات نمایندگان استفاده کنم و هم دیدگاه‌های خودم و دولت را توضیح دهم.
اما در برخی رسانه‌ها و سایت ها، انتقادات شکل دیگری به خود می‌گیرند. فکر می کنم باید در اظهارنظرهای عمومی بین نقد و تخریب تفاوت قائل شد. مخصوصاً وقتی تخریب برخاسته از ملاحظات جناحی باشد و هدف آن (خواسته یا ناخواسته) نه یک شخص و گروه، بلکه سیاست خارجی کشور است. فکر نمی‌کنم اگر در رسانه‌ها سیاست خارجی عزتمند کشور را واداده معرفی کنند، خدمتی به کشور یا نظام کرده‌اند. زمانی که دنیا در برابر عظمت مردم ایران و منطق قوی و همراه با اعتماد به نفس و خودباوری نمایندگان این ملت در صحنه جهانی با احترام برخورد می‌کند، چرا باید این سیاست خارجی را واداده معرفی کرد؟ آیا قدرقدرت نشان دادن بدخواهان این مردم و جنگ‌طلبان و در نهایت ریختن آب به آسیاب آنها نیست؟ آیا این برخاسته از تفکر انقلابی است که آمریکا را قدرقدرت بدانیم و حتی اذعان به توان و موفقیت دیپلماتیک رییس‌جمهور انقلابی کشور توسط دوست و دشمن را نتیجه طراحی و توطئه همان قدرقدرت تلقی کنیم؟
من در مذاکرات متعددی بوده‌ام که طرف غربی در جلسه هیچ موفقیت و دستاوردی نداشته ولی فردای آن روز بیشتر رسانه های آن کشور ارزیابی کاملا مثبتی از جلسه ارائه داده‌اند تا دیپلماسی کشورشان را شکست خورده معرفی نکنند. جالب اینجاست که در اکثر این موارد همین دوستان همیشه منتقد رسانه‌ای خودمان نه تنها از این روش استفاده نکرده‌اند، بلکه به جای باور کردن حرف طرف خودی، به ادعاهای هدایت شده رسانه‌های غربی استناد نموده و دیپلماسی موفق کشور را ناکارآمد معرفی نموده‌اند. یعنی دقیقاً همان خط دروغ تبلیغاتی که رسانه‌های غربی به صورت هدفمند و هدایت شده در صدد القای آن بوده‌اند را دنبال کرده و تازه ادعای انقلابی بودن هم داشته‌اند. به هرحال، با کمال احترام و تواضع، فکر می کنم ضرورت دارد برخی دوستان مختصر تجدیدنظری در روش خود داشته باشند.
بعد از مجلس با 90 دقیقه تاخیر به دولت رفتم. در پایان جلسه دولت، که اولین جلسه بعد از بازگشتم از نیویورک بود، گزارشی از سفر دادم و بعد از من ریاست محترم جمهوری با بزرگواری فراوان مطالبی را در مورد دستاوردهای مهم و ارزنده سفر نیویورک اضافه کردند که نشان دهنده اراده قوی و تصمیم خلل ناپذیر ایشان در پیگیری اهداف اعلام شده سیاست خارجی در هماهنگی کامل با رهبری فرزانه انقلاب و به منظور اعتلای اسلام و ایران و ایرانی و پیشبرد رفاه مردم و توسعه کشور بدون نگرانی از برخی بداخلاقی های رسانه‌ای بود. این سخنان نیرو و انرژی مثبت بی نظیری به من و همه اعضای دولت داد.
بعد از دولت هم برای تعویض عینک خود به مرکز چشم پزشکی نور رفتم که واقعاً جالب بود و من مرکز چشم پزشکی به این مجهزی در آمریکا هم ندیده بودم. خلاصه هم دوستان خیلی لطف کردند و هم دیدن این میزان از پیشرفت علمی در کشور برای من غرورآفرین بود.
این از دیروز و امروز هم روز جدیدی است و دیدارها و برنامه های جدید. به امید حق.
شاد و سربلند باشید.»
/111/
