فرازی از دعای توسل
تصویر مزین است به فرازی از دعای توسل که در این فراز می خوانیم:
یا اَبا جَعْفَرٍ یا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِی اَیُّهَا الْباقِرُ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.
اى أبا جعفر، اى محمّد بن على، اى باقر، اى فرزند فرستاده خدا، اى حجّت خدا بر بندگان، اى آقا و مولاى ما به تو روى آوردیم و تو را واسطه قرار دادیم و به سوى خدا به تو توسّل جستیم، و تو را پیش روی حاجاتمان نهادیم، اى آبرومند نزد خدا، براى ما نزد خدا شفاعت کن.
امام باقر علیه السلام فرمودند: دُهنُ الَّیْلِ یَجْرِی فی الْعُرُوقِ وَ یَرْویِ الْبَشَرَهَ وَ یُبَیِّضُ الْوَجْهَ؛ روغن زدن هنگام شب باعث رسیدن آن به رگ ها شده، پوست را سیراب و شاداب و صورت را سفید می کند. طب الائمه، ص 93.