مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 200
الهی هر چه نشان می شمردم پرده بود و هر چه مایه می دانستم بهیده بود. ای کردگار نیکو کار آنچه بی ما ساختی بی ما راست دار و آنچه تو بر تاوی به ما مسپار.
از بسکه دو دیده در خیالت دارم
در هرچه نگه کنم تویی پندارم
از بسکه دو دیده در خیالت دارم
در هرچه نگه کنم تویی پندارم
