مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 205

الهی به عنایت هدایت دادی و به معونت ها بذر خدمت رویانیدی و به پیغام آب پذیرش دادی، بنظر خویش میوهٔ محبت وارسانیدی اکنون سزد که سموم مکر از آن باز داری و بنایی که خود ساختهٔ بگناه ما خراب نکنی. خداوندا تو ضعیفان را پناهی، قاصدان را بر سر راهی و وجدان را گواهی چه باشد فزایی و نکاهی.

روضهٔ روح من رضای تو باد

قبله گاهم در سرای تو باد

سُرمهٔ دیدهٔ جهان بینم

تا بود گرد خاک پای تو باد

گر همه رای تو فنای من است

کار من بر مُراد رای تو باد

شد دلم ذرّه وار در هوست

دلم این ذرّ در هوای تو باد