براساس سنت تاريخي، همه چيز در جهان حتي کوه‏ها و ستارگان کهنه و فرسوده مي‏شود و قرآن مجيد اين واقعيت را اين چنين بيان فرموده است:(کل من عليها فان)هر چه [بر زمين] هست فاني شونده و از بين رفتني است.
در طول تاريخ نهضت‏ها و انقلاب‏هاي بسياري به دست انسان‏ها صورت گرفته است که براساس سنت فوق تنها آثار بعضي از آنها بر جاي مانده است که از آن ميان، نهضت عاشوراي حسيني(ع) نمود و ظهور خاص و ويژه‏اي دارد. حماسه‏ي عاشورا شورانگيزترين حماسه‏ي تاريخ بشري است که نيرومندترين احساسات ميليون‏ها انسان را برانگيخته و از مرزهاي جغرافيايي و اعتقادي نيز در گذشته است؛ به طوري که مردمان هند و چين و پاکستان را سخت مجذوب خويش ساخته است. و شگفتا که قداست خويش را در ميان ساير اديان نيز حفظ کرده و آن سان يادآوري نهضت حسيني(ع) توسعه يافته که به اقتضاي تعبير بلند و رساي«کل أرض کربلاء»گويا همه‏ي جهان، زمين کربلاست.
ارزش و اعتبار و عظمت شخصيت دلرباي حسين (ع) و نهضت آن بزرگوارامروزه همه را تحت تأثير قرار داده، به طوري که نه تنها دوستان و پيروانش، بلکه بيگانگان هم در مقابل نام باشکوه و خواستني اوسرتعظيم فرودمي‏آورند تا آن جا که«گاندي» مصلح بزرگ و پيشواي رهايي‏بخش کشور هندوستان، خطاب به مردم هند مي‏گويد:مردم هند! من براي شما چيز تازه‏اي نياورده‏ام، تنها نتيجه‏اي را که از مطالعات و تحقيقاتم درباره‏ي تاريخ زندگي قهرمانان کربلا دريافت داشتم،ارمغان ملت هند کردم ...نيز «واشنگتن ايرونيک» نويسنده‏ي مشهور امريکايي با تواضع فراوان در برابر آن حضرت،مي‏گويد: براي امام حسين(ع) ممکن بود که زندگي خود را با تسليم شدن در برابر اراده‏ي يزيد نجات بخشد، اما مسئوليت پيشوايي نهضت نجات‏بخش اسلام اجازه نمي‏داد که او يزيد را به عنوان خليفه به رسميت بشناسد، اوبه زودي خود را براي پذيرش هر ناراحتي و فشاري به منظور رها ساختن اسلام و مسلمانان از چنگال رژيم آماده ساخت. در زير آفتاب سوزان، در سرزمين خشک و بر روي ريگ‏هاي تفتيده‏ي عربستان، روح حسين (ع)، فناناپذير برپاست.هان! اي پهلوان و اي نمونه‏ي شجاعت و اي شهسوار من، حسين!
آن چه در پيش رو داريد، پاسخ به دو سؤال اساسي و سازنده‏ي ذيل در جهت تحليل و ارزيابي آن موضوع است:
الف)فلسفه و هدف از جاودانگي نهضت عاشورا؟
ب)چه عواملي در جاودانگي اين نهضت نقش داشته است؟