کشور ما تقریبا بیش از نیم قرن است که با آمریکا بیش از هر کشور دیگری رابطه گسترده دارد . در این مدت، تحولات و سیاستهای داخلی و خارجی ایالات متحده تاثیر به سزایی در تحولات کشور ما داشته است و دارد . البته چگونگی این رابطه بسیار متفاوت و همواره با نوسانات زیادی همراه بوده و روند مستمر و یک نواختی را طی نکرده است .
جيمي كارتر رئيس جمهور امريكا در شامگاه 18 فروردين 1359 طي دستوري قطع روابط سياسي و بازرگاني با جمهوري اسلامي ايران را اعلام كرد. اين دستور كه 5 ماه پس از تصرف سفارت امريكا در تهران به وقوع پيوست عكس‌العمل جديد دولت آن كشور در برابر گروگانگيري ديپلماتهاي امريكايي در ايران بود.
چالش در روابط ایران و آمریکا به رغم گذشت دو دهه، یکى از مناقشهانگیزترین مباحثى است که محافل سیاسى جهان بویژه غرب همچنان با اشتیاق آن را دنبال مىکنند . اقدامات خصمانه دولت آمریکا علیه ایران با توجه به خوى استکبارى و خصلت استیلاطلبى ایالات متحده و نیز با عنایتبه پیشینه بسیار خسارتبار ارتباط با این کشور،
1. قرار دادن ناسیونالیسم و لیبرالیسم در مقابل اسلام و انقلاب و حمایت از لیبرال ها و ملی گراها بلافاصله پس از پیروزی انقلاب؛ 2. قطع روابط سیاسی با ایران در فروردین 1359 پس از اشغال لانۀ جاسوسی. 3. تجاوز نظامی به خاک ایران در اردیبهشت 1359 (واقعۀ طبس).
در بررسي رويکرد آمريکا در قبال ايران در دور جديد، ضروريست ابتدا به اين سؤال پاسخ داده شود که جايگاه ايران در استراتژي امنيت ملي آمريکا که از سال 2001 اجرا شده، کجاست؟ در پاسخ به اين سؤال بايد گفت: منافع ملي در قرن جديد اولين اصل، مهم ترين و حياتي ترين مسئله محسوب مي شود و استراتژي امنيت
سياست خارجي و ديپلماسي فقط در رابطه با مفهوم قدرت مفهوم عيني دارد؛ در سياست بين المللي نه مطلق است و نه مستقل، و حد قدرت ماهيت سياست خارجي را مشخص مي کند. از آغاز سده گذشته که شروع تاريخ بين المللي جديد است و ايران به ميدان سياست کشورهاي بزرگ کشيده شد
گر چه ماده ي هفتم قرارداد دوستي و تجارتي ايران و آمريکا که در پانزدهم ربيع الثاني 1273 هجري قمري (برابر سيزدهم دسامبر 1856 ميلادي) منعقد و در تاريخ بيستم جمادي الاول 1273 به توشيح ناصرالدين شاه رسيده بود مقدر ميداشت که: دولتين معاهدتين به جهت حمايت اتباع خود و تقويت امور تجارت و فراهم نمودن اسباب
تاريخ تحولات سياسي ـ اجتماعي ايران بيانگر اين مطلب است كه سلطه خارجي به عنوان يكي از عوامل بازدارنده توسعه سياسي كشور محسوب مي‌گردد. اين امر طي دو قرن اخير شتاب و گسترش بيشتري يافته است. مداخلات روسيه، انگلستان، فرانسه، ايالات متحده امريكا و اتحاد جماهير شوروي، به عنوان عرصه‌هاي سياه اما واقعي تاريخ ايران مي‌باشد.
[بخشي از اظهارات ”سوليوان“ سفير آمريكا در ايران در سال1979] دولت آمريكا در زمان ريگان، همچون دوره ي زمامداري كارتر، ارتباط خود را با گروهك هاي ضدانقلابي را حفظ و همچنان به حمايت و پشتيباني از آنان ادامه داد. آمريكا از اين گروهك ها يا به عنوان جاسوسي و كسب اخبار و اطلاعات محرمانه نظامي- سياسي و اقتصادي و يا براي ترور مقامات
روابط ايران و امريكا پس از گذشت حدود سي سال از وقوع انقلاب اسلامي ايران، همواره در حالت چالشي و مخاصمه جويانه قرار داشته است. اين روابط پس از خاتمة دوران جنگ سرد و مخصوصاً طي يك دهة گذشته، وارد مرحلة تازه‌اي شده است كه مقارن با دوران يكجانبه گرايي امريكا شده است.
مقاله اي که در زير به حضور شما گراميان و عزيزان تقديم مي شود ترجمه مقاله اي است درباره ي تهديدات متصور از طرف قايقهاي تندرو و نيروي دريايي سپاه پاسداران انقلاب اسلامي براي کشتي هاي جنگي نيروي دريايي آمريکا در منطقه خليج تا ابد پارس .
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
