0
مسیر جاری :
کارکردهاي خواب و رؤيا در مثنوي معنوي مولانا جلال الدين محمد بلخي (2) مولانا (مولوی)

کارکردهاي خواب و رؤيا در مثنوي معنوي مولانا جلال الدين محمد بلخي (2)

مولانا در مثنوي درباره خواب به طور متنوع سخن گفته است، در اين مقال مي کوشيم آن را در چهار بخش بررسي کنيم. الف: ابياتي که بيشتر ناظر به تبيين خواب و رؤيا و چيستي آن است از جمله اينکه خواب رهايي روح است...
کارکردهاي خواب و رؤيا در مثنوي معنوي مولانا جلال الدين محمد بلخي (1) مولانا (مولوی)

کارکردهاي خواب و رؤيا در مثنوي معنوي مولانا جلال الدين محمد بلخي (1)

خواب از پديده هاي رازناک در نزد بشر است، با آنکه آدميان در تصميم ها و کارها آن را حجت نمي دانند، اما در نظر بسياري از مردم از اهميت برخوردار است و جنبه اقناعي فوق العاده اي دارد، به گونه اي که در متون...
مولوي بلخي خراساني مولانا (مولوی)

مولوي بلخي خراساني

بلخ با مي زادگاه مولوي است مشرق صد آفتاب معنوي است ني خرابه، اين خرابات دل است مظهر اسرار و آيات دل است خانه اجداد وامجاد وي است خانقاه فيض و ارشاد وي است بود اينجا مبدأ انجام او
نماز در اندیشة مولانا مولانا (مولوی)

نماز در اندیشة مولانا

در این مطلب به نماز در اندیشه مولانا و اشعار مولانا با موضوع نماز اشاره خواهیم کرد. با راسخون همراه باشید.
دنیای دلخواه جلال الدین مولوی مولانا (مولوی)

دنیای دلخواه جلال الدین مولوی

سؤال عمده ای که در مورد مثنوی مولوی مطرح است آن است که او در این کتاب بیست و شش هزار بیتی چه می خواهد بگوید؛ چه راهی در پیش پای بشر می گذارد؟ مثنوی بی تردیدی برجسته ترین اثر عرفانی زبان فارسی است و یکی...
اشارات روانشناختي در اشعار مولانا مولانا (مولوی)

اشارات روانشناختي در اشعار مولانا

سرانجام در ميان آن هزاران افق ديده شده و نشده نبوغ و شهود انساني، چشمان جلوداران فرهنگي جهان در سازمان ملل (يونسکو)، بر آن بلخي فرا زماني افتاد، شايد که غبار چهره ي ما هم بر رفته گردد و آنچه را که خود...
امام علي (ع) در آيينه مثنوي مولوي(4) مولانا (مولوی)

امام علي (ع) در آيينه مثنوي مولوي(4)

باز رو سوي علي وخوني اش وان کرم با خوني وافزوني اش گفت خوني را همي بينم به چشم روز وشب بر وي ندارم هيچ خشم زانکه مرگم همچون من شيرين شده ست مرگ من در بعث چنگ اندر زده ست. مرگ بي مرگي بود...
امام علي (ع) در آيينه مثنوي مولوي(3) مولانا (مولوی)

امام علي (ع) در آيينه مثنوي مولوي(3)

گفت من تيغ از پي حق مي زنم بنده حقم نه مأمور تنم شير حقم، نيستم شير هوا فعل من بردين من باشد گوا ما رميت اذ رميتم درحراب من چو تيغم وان زننده آفتار رخت خود را من زره برداشتم غير حق را من عدم...
امام علي (ع) در آيينه مثنوي مولوي(2) مولانا (مولوی)

امام علي (ع) در آيينه مثنوي مولوي(2)

شکوه وعظمت علي (ع) چندان است که دشمن محارب او نيز مقهور بلنداي روح والا وعاشق وشيداي اوست. صفات اجتماعي اين مقتداي جوانمردان از زبان دشمن در قلم مولانا «شجاعت»، «مروت» ، «حلم» ، «رحمت» ، «کرم» ، و «کظم...
امام علي (ع) در آيينه مثنوي مولوي( 1) مولانا (مولوی)

امام علي (ع) در آيينه مثنوي مولوي( 1)

مثنوي توحيد نامه منظومي است که وصول به مقام فنا را از ره عشق به هدايت انسان کامل به تصوير مي کشد. عشق وعلاقه مولوي به مولاي متقيان درسراسر مثنوي در گونه هاي مختلف جلوه گر شده وگاه بر فضيلت هاي حضرتش تکيه...