کتابهایی که در زیر می آیند، در بردارنده ی روایاتی هستند که بزرگان ائمه و محدثین کرام نقل کرده اند:

1- در بارگاه خداوند عزیز عزّت بخش شفاعت امری جایز است زیرا نص صریح بر این امر دلالت دارد. 2- روز قیامت حضرات انبیاء کرام، صالحین و اولیای عظام بسته به درجات خویش شفاعت خواهند کرد.

عن جابر قال: قال رسول الله ( صلی الله علیه و آله): تمیز اهل الجنة و اهل النار. فدخل اهل الجنة الجنة، و اهل النار النار. قدمت الرسل، فشفعوا فیقال: انطلقوا او اذهبوا. فمن عزمتموه فاخرجوه. فیخرجونهم قد امتحشوا...

عن عبدالله بن عمر قال قال رسول الله ( صلی الله علیه و آله): اول من اشفع له من امتی اهل بیتی. ثم الاقرب فالاقرب من قریش ثم الانصار ثم من امن بی و اتبعنی من الیمن ثم سائر العرب. ثم الاعاجم و اول من اشفع...

در بین تمام مخلوقات، نبی اکرم ( صلی الله علیه و آله) بزرگترین، محبوب ترین و بافضیلت ترین وجود است. خدای تبارک و تعالی امتیازات زیادی برای آن حضرت ( صلی الله علیه و آله) قائل شده که به هیچ پیامبر دیگری...

روز قیامت چهره ی دو گروه مایه ی شناسایی آنان خواهد شد و مردم با دیدن رخسار آنان درک خواهند کرد که این فرد به کدام گروه وابسته است.

قرآن حکیم از دو گروه به طور ویژه نام می برد. مأذون به شفاعت و ویژگی هایش و محروم از شفاعت و ویژگی هایش. در مورد این ها در چند جای قرآن ذکر شده است.

در آخرت برای مقبول افتادن شفاعت و سودمند بودن آن، قبل از هر شرط دیگری باید کسانی که می خواهند شفاعت کنند توان این کار را به دست آورند؛ یعنی کسی که اختیار شفاعت نداشته باشد به خوبی روشن است که شفاعت نخواهد...

مقصود از شفاعت در دنیا همان است که در عرف از آن به "سفارش" یاد می کنند. این نوع شفاعت درست است و نصّ صریح قرآن بر آن دلالت دارد.

مراد این است که کسی چیزی را که دیگری هم در آن شریک است بفروشد. اگر یک سهیم سهم خود را برای فروش بگذارد، سهامدار دیگر حق دارد در دادگستری مطرح کند که برای خرید آن سهم و انضمام آن به سهم خویش، از همه مستحق...