زن در منظومه فکری رهبر انقلاب؛ از الگوی فاطمی تا اقتدار خانواده شهید و نقد تمدن غرب
نقشه راه دانشجوی تراز انقلاب؛ تحلیل مهمترین وظایف دانشجو از دیدگاه رهبر انقلاب
دندان نداشتن نوزاد تا چه زمانی نگران کننده نیست؟
دندان نداشتن نوزاد تا چه زمانی نگران کننده نیست؟
آیا استفاده از هوش مصنوعی بر مغز تاثیر مخرب دارد؟
هر آنچه باید درباره نفخ قاعدگی بدانید
وجود لخته خون در قاعدگی طبیعی، خطرناک یا نرمال؟!
چگونه رسوب آب را از بین ببریم؟
در صورت کنسلی پرواز باید چکار کنیم!؟
چربی شکمی کورتیزولی چیست؟ راه های درمان
متن کامل سوره یس با خط درشت + صوت و ترجمه
فرمان سلطان حسين جلايري
اصفهان در دوره ی آل بویه
نماز استغاثه امام زمان (عج) را چگونه بخوانیم؟
طریقه خواندن نماز شکسته و نیت آن
کاربردهای انرژی هسته ای
پیش شماره شهر های استان گیلان
نماز قضا را چگونه بخوانیم؟
بهترین دعاها برای ختم به خیر شدن معامله کداماند؟
معرفی تخم شلغم و خواص درمانی آن
امام خمینی
وقتی بی تو
این کوچهها بی نور در ظلمت، وقتی جهان در دست عصیان بود بر شانههای عصمت مردم، زخم تبرهای فراوان بود
امام خمینی
وعده باران
چشمهای تو مرا وعده باران دادند به تنِ مرده من روح و دل و جان دادند شوقِ برخاستن و زندگی تازه به این
امام خمینی
ورد زبانم
هر چند بر شانه از عشق بار گرانم بماند تا عمر باقی است نامت ورد زبان بماند بعد از تو می ترسم ای دوست از غصه یک شب بمیرم
امام خمینی
وارث اندیشهها
در آن زمان که آمد آن همیشه در خیال کسی مرا به خویش خواند و تا دَمِ طلوع دستهای خسته مرا کشاند
امام خمینی
و آن شب چشمهای آسمان هم غرق باران بود
پرستوهای بی پرواز از این شهر کوچیدند و آنها هر سحر شاید تو را در خواب میدیدند قناریهای بیآواز و سردرگم تو را شاید
امام خمینی
نکند ستاره...
نکند ستاره از تو قدمی جدا گذارم بروم به کهکشانی و تو را رها گذارم
امام خمینی
نغمۀ عشاق
دل همه شب ز دیدهام میطلبد نشانهات ای زده خلق عالمی حلقه به گرد خانهات بانگ بلند شادیم از دل آسمان گذشت
امام خمینی
نسیم تازه
دلم را عشق تو آخر هدایت کرد از اول چشم تو ما را رعایت کرد گل از بوی عبور تو شکوفا شد و شبنم در تب گام تو دریا شد
امام خمینی
مهتاب گونهات
وقتی از دیوار بلند شب بالا می آید عشق بسان عطر بی قرار «شب بو ها» همه جا را فرا می گیرد
امام خمینی
مویه
تا از تن تبدار زمین روح خدا رفت بالندگی از همت عنقایی ما رفت آن ابر که گل هم قدم بارش او بود