مشکلات کنونی فلسفه تعلیم و تربیت هنوز درست جستجو و تحقیقی مداوم است. این کار، مشارکت در طرز برخورد پرسشگرانه و نقادانه فلسفه است که محققان امیدوارند آن را در بین مربیان‌ترغیب کنند.

امروزه شیوه رایج در فلسفه تعلیم و تربیت به جای آن که بازگشت به این اندیشه باشد که فرد، جامعه و تعلیم و تربیت را می توان در یک نظام فکری فراگیرا درک کرد، به طور کلی به سوی فهم و حل مسائل و موضوعات در یک...

اگزیستانسیالیست‌ها این دیدگاه را که وضوح، مطمئن ترین راه به روی پیشبرد تحقق استعدادهای انسانی است، رد می کنند. آنها نوعی آگاهی از انسان را به عنوان موجودی که همیشه یا حتی بیشتر اوقات با تفکر عینی سر و...

همزمان با رشد تفکر علمی و ثبوتی، یک سنت جایگزین به نام سکوت که با برداشت‌های انفعالی پدید آمد، شکل گرفته است.

اگر علوم انسانی واقعا در جهت هوشیاری جهت دهی شده باشد، اگر گفت و گو و رویارویی در هر زمان تشویق شده باشد، شناخت تفکیک‌های ساختگی که دستیابی به مطالعات میان رشته ای را بسیار مشکل ساخته، ممکن می شود.

مسیحیان ما را به عنوان کسانی که واقعیت و اهمیت مسائل انسانی را انکار کرده ایم، سرزنش می کنند.

وقتی درباره خداوند به عنوان خالق فکر می کنیم، اغلب به عنوان یک صانع آسمانی به او فکر می کنیم.

انسان قبل از هر چیز موجودی است که خود را به سمت آینده‌ای سوق می‌دهد و می داند که این کار، کار اوست.

تربیت عبارت است از «آگاهی دادن». هدف این است که به فراگیر این امکان را بدهیم که نسبت به استعدادها دقیق، باهوش یا هوشیار شود.

اولین چیزی که اکثر اگزیستانسیالیست‌ها می‌خواهند، تغییر در نگرش ما نسبت به تعلیم و تربیت است.