بی خوابی عبارت است از کاهش کمیت یا کیفیت خواب در طول شبانه روز که باعث می شود فرد احساس سلامت روانی و جسمی خود را به تدریج از دست بدهد؛ به عبارت دیگر بی خوابی یعنی عدم رضایت فرد از کمیت و کیفیت خواب

اضطراب، نوعی احساس ترس، خطر و حالت بیمناکی است. کسی که دچار اضطراب شده، معمولاً دلیل منطقی برای این خوف و بی قراری ندارد و اگر هم دلیلی داشته باشد تناسبی با حال او ندارد.

انسان در بسیاری از موقعیت های ناگوار زندگی احساس غم و اندوه و افسردگی می کند، ولی این لزوماً به معنای دچار شدن به بیماری افسردگی نیست.

پسیکوز که به فارسی روان پریشی ترجمه شده است، در عرف و قانون به عنوان « جنون» نیز تعبیر می شود، اما برای حفظ صورت و معنی بهتر است در متون علمی از واژه های « پسیکوز» یا « روان پریشی» استفاده شود.

بعضی از داروها که از فرمول خطی ( Linear ) تبعیت می کند، مثل بعضی از داروهای شل کننده ی عضلات یا بی حس کننده ها، با افزایش مصرف دارو اثر آن هم بیش تر می شود، ولی داروهای روان پزشکی چنین نیست و اثر آن ها

بنا به گفته ی پروفسور هالیستر، پس از عرضه ی داروهای روان پزشکی از سال های میانی قرن بیستم به میزان هشتاد درصد از تعداد بیماران مقیم بیمارستان ها کاسته شد و از سال های 1990 میلادی به بعد با عرضه ی داروهای

برای درمان بیماران روانی روند پیچیده ای وجود دارد که طی آن بیمار در بیمارستان بستری می شود و تحت نظر مددکاران ورزیده و متخصصین روان شناس یا روان پزشک درمان می شود.

به چند دلیل می توان گفت سلامت روانی تعریف مشخصی ندارد. یکی این که از دیدگاه های مختلف و در فرهنگ های متفاوت تعاریف متفاوتی برای سلامتی وجود دارد، حتی در میان صاحب نظران علوم مختلف هم وحدتی در تعریف

امروزه بخش قابل توجهی از مردم به طور شیفتی و نوبتی کار می کنند. کار چرخشی پزشکان، پرستاران، پلیس، آتش نشانان و... الزامی و در عین حال با عوارض متعددی همراه است. این افراد دچار بی خوابی یا خواب آلودگی می...

یکی از اختلالات خواب، اختلال آهنگ خواب است. یعنی با وجود آن که مدت و کیفیت خواب فرد طبیعی است ولی در ساعت های غیرمعمول به خواب می رود. یکی از موارد آن جلو افتادن فاز خواب است، یعنی فرد زودتر از معمول به