لازمه ی شناخت زمینه های گسترش تشیع در اصفهان، پژوهش درباره ی نحوه ی ترویج معارف قرآن و حدیث است؛ زیرا گرایش شیعی در میان مفسران و محدثان، زمینه ی گرایش فکری اندیشمندان و سپس سایر مردم را به مذهب شیعه فراهم...

هنگامی که انسان ها بیراهه ی جهالت و نادانی را با سرعت هرچه تمام تر می پیمودند و در گرداب انحطاط و تفرقه گرفتار بودند، خداوند هستی آفرین با طلوع خورشید حیات بخش اسلام بر آنها منت نهاد و از میانشان بزرگوار...

حدیث در جایگاه دوّمین منبع استنباط آموزه های اسلامی، پس از قرآن قرار دارد و سند و متن روایات به دلیل اهمیت و گستره کاربرد حدیث، از جهات گوناگون و از دیرباز مورد توجه قرار گرفته است. در این میان، بررسی...

بیشتر مخالفان جابر، او را به کذب متهم کرده‌اند (3). ابو حنیفه او را اکذب (دروغگوترین) و ابن معین او را کذّاب (بسیار دروغگو) خوانده است (4). بخاری نیز، از شعبی چنین نقل کرده است:

چنان که ذکر شد، غالب و نه همه اهل تسنن او را تضعیف کرده و روایاتش را قابل قبول نمی‌دانند. دلایل تضعیف او از نظر آنان را می‌توان بدین شکل برشمرد:

جابر بن یزید جعفی از اصحاب نامدار و مورد وثوق امام باقر و امام صادق (علیهم السلام) و از دانشمندان بزرگ شیعه ی امامیه در نیمه ی دوم قرن اول و نیمه ی اول قرن دوم هجری است.

سؤالی که به ذهن خطور می‌کند، این است که: اگر چه واضع تقسیم‌بندی جدید احادیث به چهار دسته ی: صحیح، حسن، موثق و ضعیف، سید بن طاووس و شاگردش علامه حلی بوده‌اند، ولی آیا خود این بزرگواران

همان‌گونه که متذکر شدیم، برخی از صاحبان نظر، ضمن بررسی وثاقت راوی خاصی، به این قاعده استناد کرده و آن را دلیلی بر توثیق قلمداد کرده‌اند. این دسته، شرط خاصی را برای استناد به این قاعده یادآور نشده‌،

تصحیحات علامه حلی نسبت به اسانید و طُرُق از جمله اموری است که از سوی برخی علمای متأخر به عنوان توثیقی عام معرفی شده است. علامه حلی، در خاتمه ی خلاصه‌الاقوال، به ذکر برخی طرق

وی فاضلی دانشمند و فقیهی محقق و ثقه بوده است. او برادر سید ابو المکارم حمزه بن زهره، فقیه معروف و مؤلف کتاب غنیه النزوع است. البته خود وی نیز کتابی بنام الغنیه داشته است.