آمریکا از رهگذر کودتای 28 مرداد 1332 به دنبال تغییر ساختار فرهنگی، سیاسی و اجتماعی ایران براساس منافع، اهداف و خواسته‌هایش بود و طی سال‌های پایانی دهه 1330 مقدمات این تغییرات را در عرصه‌های فرهنگی، نظامی...

از اوایل اردیبهشت 1342 حاکمیت به جد نگران فرارسیدن ماه محرم (اول محرم 1383 ق. برابر با چهارم خرداد 1342 ش.) بود که ارتباط مراجع، علما، طلاب و وعاظ با مردم مسلمان ایران در اقصی نقاط کشور گسترش چشمگیری

«قدرت» و بحرانهایی كه از اعمال نادرست آن متولد می شود و به طور كلی‌«توتالیتریسم» بخشی از گفتمان ادبیات سیاسی دهه 50 را به خود اختصاص می دهد. قسمتی از این گفتمان می تواند تحت تأثیر ادبیات جهانی باشد. آن...

ادبیات نیمه دوم قرن بیستم، دارای ویژگی های خاصی است كه آن را در سراسر تاریخی بشر ممتاز می سازد. ادبیات این دوره با مسائل حاد و خاص و گاهی نوین دست و پنجه نرم می كند. مسائلی كه سبب شده انسان و انسانیت در...

در دهه ی 50، دوگانگی در صحنه فرهنگی دو نماد عمده داشت. جشن هنر شیراز مظهر فرهنگ جدید و جشنواره توس نمادی از فرهنگ سنتی محسوب می شد. «نخستین جشنواره حماسی توس در 23 تیرماه 1354 گشایش یافت. این

در میان عوامل بحران زای فرهنگی، اصلاحات ارضی مقام منحصر به فرد دارد. اصلاحات ارضی برای جهان سوم و بویژه برای ایران در حكم یك زمین لرزه سیاسی بود! این پدیده در كشورهای مسلمان واكنشهای اعتراض آمیز و

می توان گفت آنچه «حمید عنایت» در مورد برتری زبان عالمان دین بر زبان روشنفكران دوران مشروطه گفته است، در دوران انقلاب اسلامی و در دهه 50 مصداق می یابد. به نوشته وی:«آثار اینان- روشنفكران غربی مآب مثل

یكی از جنبه های مهم گفتمان سیاسی ایران به ویژه در دهه 50 گفتمان عاطفه گری است كه بیشتر به صورت مراسم و مناسك مذهبی و روضه خوانی و تعزیه (شبیه خوانی) و مانند آن مطرح می شود. این نوع ادبیات در بسیج مردم...

بخشی از ادبیات مذهبی ایران در این دهه بر غیریت و تضاد تأكید می نمود. آغازگر گفتمان مذهبی معترض سیدجمال الدین اسدآبادی (1314-1251ه. ق) است و یكی از اقدامات مهم او اینكه: «در فاصله سالهای 1291-1269 میان...

در آغاز این گفتار لازم است، یادآور شوم كه من در این زمینه نه مدعی هستم و نه متخصص؛ زیرا نه سینماگرم و نه سینماپرست و حتی نه سینمارو! آنچه در این بخش آن هم به طور بسیار كوتاه می آورم، بدین منظور است كه...