بازم من تک و تنها ، میون غم ها روی این صندلی رفتم تو فکر فردا تو رو به رومی ، یه قصه ی تازه نگاه می کنی و به خودت می گی می بازه می خندی زوری اما تو خیلی دوری تو خیالت یه نقشه که چطور ، چه جوری بری تو...

نه می تونم دورشم از تو ، نه می تونم که بمونم من نه شاهزاده ی عشقم ، نه شهاب آسمونم تو نه نیستی و نه هستی ، دیگه خسته ام از خیالات مونده بی جواب و مبهم ، توی زندگیم سوالات تو یه رنجی تا همیشه اگه جون نگیره...

محتاگ ته اولی یا حبیبی ، مالک ای عزیزم نیاز دارم به من بگی مال تو هستم محتاگ ته اولی ، انا محتاگلک نیاز دارم به من بگی ، من به تو نیاز دارم محتاگ تگینی ، تگی و انت وینی و اتشوف هنینی و توتمنی نیاز دارم...

می خوام تو رو که باشی ، جون بدی تا نمیرم عزیز هم ترانه ، تو واژه هات اسیرم میخوام تو رو که باشی ، تو دم دم نفس هام تو لحظه های دردم ، محکم بگیری دستام می خوام تو رو که باشی حتی اگه نباشم حتی اگه تو...

نمی دونم چمه ، فقط می دونم حالم خوب نیست حالم خرابه انگار یه بغض نشکسته داره قلبمو پاره پاره می کنه انگار ، انگار غریب افتادم توی این دنیا انگار ، انگار هیچ کس جز تو ، جز من انگار ای بابا ، این که دوستت...

یه لحظه هم نمی تونم باور کنم نباشی من حاضرم بمیرمو فقط تو زنده باشی وقتی که هستی ، هستی ام تمام خاک دنیاست شاهد عشق پاک ما ، اشکی کنار دریاست روزگارم نمی تونه دیگه تو رو از من بگیره آخه اونم می دونه...

رو به روم بود ، بغض تو گلوم بود اگر می گفتم تموم بود رفت و رفتم ، هیچی نگفتم فقط از دلم شنفتم که خودش بود ، نیمه ی پنهون فرصت گفتنی ها چه رفت آسون خود من بود ، من من بود وصله ی جور دل و پاره ی تن بود

چقدر سخته که عشقت رو به روت باشه ، نتونی هم صداش باشی چقدر سخته که یک دنیا بها باشی ، نتونی که رها باشی چقدر سخته چقدر سخته که بارونی بشی هر شب ، نتونی آسمون باشی چقدر سخته که زندونی بمونی ، بی در و...

من رو تو آغوشت بگیر خدا می خوام بخوابم آخه تو تنها کسی بودی که دادی جوابم من رو تو آغوشت بگیر ، می خوام برات بخونم روی زمین چه قدر بده ، می خوام پیشت بمونم کی گفته باید بشکنم تا دستم رو بگیری...

واسه این که از تو دورم ، به تو مدیونم واسه کشتن غرورم ، به تو مدیونم تو که حرمتو شکستی ، پای عهدت ننشستی گرچه بازم تو نیازم ، لحظه هامو بد می بازم ، به تو مدیونم واسه این چشای خیسم ، به تو مدیونم این...