درمان به مرحله‌ای مربوط است که کودک، دچار ترس شده و باید راهکارهایی برای رویارویی و کاهش ترس ارائه شود. ما نیز برای اینکه بتوانیم بهتر با ترس‌های کودک خود روبه‌رو شویم، می‌کوشیم در دو بخش

در زمینه‌ی تربیت، به طور معمول والدین و مربیانی موفق‌ترند که ریشه و علل مشکل را شناخته، در پی پیشگیری از بروز آن برآیند؛ زیرا پیشگیری، بسیار آسان‌تر و عملی‌تر است و اثری ماندگارتر از درمان

ترس احساسی است که در برابر چیزی که خطرناک شمرده می‌شود، پدید می‌آید. برای توضیح بیشتر می‌توان گفت اساس ترس، احساس یک آفت، صدمه‌ی بدنی یا آسیبی روانی است که آدمی را به گرفتن

برای مداوای بیش‌فعالی از درمان‌های دارویی و روان‌شناختی استفاده می‌شود. توجه به این نکته لازم است که دارو، به تنهایی اختلال بیش‌فعالی را درمان نمی‌کند.

اگرچه اغلب نشانه‌های کمبود توجه، تکانشگری و بیش‌فعالی با هم دیده می‌شوند، در برخی از افراد مبتلا، دسته‌ای از نشانه‌ها بارزتر است و بیشتر به چشم می‌خورد. بر همین اساس، این اختلال به سه

بیش فعالی نیز مانند بسیاری از اختلالات روان‌شناختی دیگر، تعریفی جامع که همه‌ی متخصصان درباره‌ی آن به توافق رسیده باشند، ندارد. تعریف بیش فعالی به گونه‌ای، قراردادی و نسبی است و تقریباً

بی‌احترامی به کودک یعنی بی‌اهمیت دانستن او. برای مثال، برچسب زدن به کودک و تحقیر او موجب می‌شود وی احساسی منفی به خود پیدا کند. پیامبر اکرم (ص) پیوسته از این مسئله نهی می‌فرمودند. ایشان به

در ادامه، به برخی از اصول و روش‌هایی اشاره می‌کنیم که توجه به آن‌ها افزون بر تأثیر مثبتی که بر عزت نفس کودک دارند، موجب بهبود روابط والد - کودک و در نتیجه، رضامندی بیشتر از زندگی می‌شوند.

چگونگی رفتار و ارتباط دیگران، به ویژه پدر و مادر نقشی برجسته در شکل‌گیری عزت نفس کودک دارد. اگر خانواده کودک را تشویق و تحسین کند، احتمالاً وی در بزرگ‌سالی عزت نفس بالایی خواهد داشت.

خداوند انسان را به سبب برخورداری از بهره‌های ویژه‌ی درونی چون عقل، کریم و بزرگوار دانسته است. کرامت به اصل انسان بودن مربوط است. در قرآن کریم می‌خوانیم: «فرزندان آدم را بسیار گرامی داشتیم