همه موجودات عالم و همه آفریده های خداوند، مشغول ستایش اویند... چه می‌توان کرد در برابر این حجم پرشکوه مهر و سخاوت پروردگار جز ستایش و نیایشی از سر اخلاص؟

خدای خوبم! من دلم می‌خواهد هر روز سه بار برایت نامه بنویسم و با تو درد دل کنم. نامه ی من اما از جنس کاغذ و قلم نیست، حرف های من با تو، ذره های نور هستند. تو نامه ام را می‌خوانی و واژه به واژه حرف‌هایم...

خوش به حال من که وضویم از باران زلال‌تر است و جانمازم از گل‌‌‌‌ها خوش‌بوتر! نماز مرا به اوج‌‌‌ می‌برد، خوش به حال من که در نمازم از ابرها سپیدترم!

در سور سخن اشاراتی به طرحی کلی از ساخت جهان بنا بر باورها و اساطیر کهن و نیز عالم طبیعی و همچنین محیط انسانی و اجتماعی می شود. نیز اصطلاحاتی از مناصب و سلسله مراتب جامعه ساسانیان را در بردارد.