اکستروژن تور یا شبکه می تواند از طریق استفاده از دو قالب هم محور و با طراحی خاص انجام شود. در این قالب ها، اسلات هایی وجود دارد که می توانند بچرخند و یا نوسان کنند و بدین صورت، طرح هایی مشابه طرح

تجهیزات کمکی برای کشش مواد مذاب از قالب اکسترودر، استفاده می شود. در این بخش، پلیمر مذاب، شکل دهی می شود. پلاستیک مذاب شکل دهی شده، به سرعت در تانک آب سرد، سرد می شوند تا شکل آنها حفظ

اکستروژن عمدتاً برای پلاستیک های ترموپلاست استفاده می شود. در واقع در طی فرایند اکسترود، نیروی پیوسته ای بر روی ماده ی مذاب، قرار دارد و موجب می شود تا این مذاب، شکل قالب موجود را به خود بگیرد.

در این فرایند، مذاب پلیمری به داخل یک قالب بسته، وارد می شوند. در حقیقت بسته بودن این قالب موجب می شود تا انجماد سریع ماده ی پلیمری، تسهیل شود و محصولی مناسب تولید شود. ترموپلاست هایی که می تواند به

هراکلیوس در مورد طبیعت و عمر به عنوان یک تغییر پیوسته صحبت می کند و می گوید هیچ چیز ثابت نمی ماند و او از مثال رود جاری در استدلال خود، استفاده می کند. گرایش به سمت تغییر در مواد و محصولات،

کاتالیست های متالوسن هموژن هستند و از جمله کاتالیست های تک مکانه (SSC) طبقه بندی می شوند. هر مولکول کاتالیستی، تقریباً فعالیت مشابهی دارند و در دسترس مونومرها می باشند. در مورد اولفین های آلفا،

پلیمریزاسیون مونومرهای مایع یا گاز خالص در حقیقت پلیمریزاسیون بالک، نامیده می شود. این فرایند در تولید پلیمرهای رادیکال آزاد و برخی از پلیمرهای تراکمی، استفاده می شود.

میزان وزن اتمی در حقیقت، بوسیله ی عناصر موجود در پلیمر، تعیین می شود، همانگونه که وزن مولکولی یک ماده ی سبک وزن نیز از عناصر تشکیل دهنده، تعیین می شود (Dmitri Ivanovich Mendeleev).

پلیمرهای آروماتیک مانند پلی کربنات (PC) و پلی اتر کتون (PEEK) دارای زنجیره های اصلی هستند که در آنها حلقه های بنزنی و یا مشتقات آنها، وجود دارد. نام آروماتیک به این دلیل گذاشته شده است که این

قالب گیری پلاستیک، کاربرد خوب خود را در چند صنعت، نشان داده است. مزیت های اصلی آن به عنوان جایگزینی برای فلزات، عبارتست از: تثبیت راحت تر قطعات (یعنی قطعات کمترو اجزای کمتر در یک قطعه)،