در این فرایند، مذاب پلیمری به داخل یک قالب بسته، وارد می شوند. در حقیقت بسته بودن این قالب موجب می شود تا انجماد سریع ماده ی پلیمری، تسهیل شود و محصولی مناسب تولید شود. ترموپلاست هایی که می تواند به

هراکلیوس در مورد طبیعت و عمر به عنوان یک تغییر پیوسته صحبت می کند و می گوید هیچ چیز ثابت نمی ماند و او از مثال رود جاری در استدلال خود، استفاده می کند. گرایش به سمت تغییر در مواد و محصولات،

کاتالیست های متالوسن هموژن هستند و از جمله کاتالیست های تک مکانه (SSC) طبقه بندی می شوند. هر مولکول کاتالیستی، تقریباً فعالیت مشابهی دارند و در دسترس مونومرها می باشند. در مورد اولفین های آلفا،

پلیمریزاسیون مونومرهای مایع یا گاز خالص در حقیقت پلیمریزاسیون بالک، نامیده می شود. این فرایند در تولید پلیمرهای رادیکال آزاد و برخی از پلیمرهای تراکمی، استفاده می شود.

میزان وزن اتمی در حقیقت، بوسیله ی عناصر موجود در پلیمر، تعیین می شود، همانگونه که وزن مولکولی یک ماده ی سبک وزن نیز از عناصر تشکیل دهنده، تعیین می شود (Dmitri Ivanovich Mendeleev).

پلیمرهای آروماتیک مانند پلی کربنات (PC) و پلی اتر کتون (PEEK) دارای زنجیره های اصلی هستند که در آنها حلقه های بنزنی و یا مشتقات آنها، وجود دارد. نام آروماتیک به این دلیل گذاشته شده است که این

قالب گیری پلاستیک، کاربرد خوب خود را در چند صنعت، نشان داده است. مزیت های اصلی آن به عنوان جایگزینی برای فلزات، عبارتست از: تثبیت راحت تر قطعات (یعنی قطعات کمترو اجزای کمتر در یک قطعه)،

"نبوغ یک درصد الهام و نود و نه درصد، سخت کوشی است" (توماس ادیسون) ادیسون، یکی از بزرگترین مخترعین تاریخ است که کارهای متنوعی انجام داده است. او به کار گروهی اعتقاد داشت و

در حضور پلیمر حل شده، پلیمریزاسیون رادیکالی یک مونومر با استفاده از تجزیه ی گرمایی یک شروع کننده، موجب تشکیل مخلوطی از هموپلیمرها و پلیمرهای گرافت می شود. رادیکال های پلیمری (XXX) که با انتقال

کلردار کردن و هیدروکلرانیزاسیون رابر طبیعی از جمله فرایندهای صنعتی است که در محلول رابرهای بدون پیوند عرضی و حاوی حلال های کلردار، انجام می شود. هیدروکلردار کردن معمولا در دمایی در حدود 10