مسیر جاری :
اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من
دل من داند و من دانم و دل داند و من
خاک...
مي دوني 721 يعني چه؟ يعني بين 7 آسمان و 2 دنيا،1 را دوست دارم ، اونم تويي.
دایم گل این بستان شاداب نمی ماند
رهرو آن نيست كه گه تند و گهي خسته رود... رهرو آنست كه آهسته و پيوسته رود.(سعدي)
منزلگه عشاق دل آگاه حسین است
بیراهه نرو ساده ترین راه حسین است
از مردم...
دل را اگر از حسین بگیرم چه كنم
بی عشق حسین اگر بمیرم چه كنم
فردا كه كسی...
يا مكن با پيل بانان دوستي / يا بنا كن خانه ای در خورد پيل ![ سعدي ]
محرم شد و دلها شکست
از غم زینب، دل زهرا شکست
باز محرم شد و لب تشنه شد
از...
دوباره فصل غم اومد
ماه اشک و شبنم اومد
شهر ما مشکی به تن کرد
عاشقا...
همت بلند دار که مردان روزگار / از همت بلند بجائي رسيده اند« سعدي»
بزرگی نماند بر آن پایدار
بزرگی نماند بر آن پایدار
که مردم به چشمش نمایند خوار
نهاد بد نپسندد خدای نیکوکار
نهاد بد نپسندد خدای نیکوکار
امیر خفته و مردم ز ظلم او بیدار
سفله را قوت مده چندانکه مستولی شود
سفله را قوت مده چندانکه مستولی شود
گرگ را چندانکه دندان تیزتر خونریزتر
ناامید از در رحمت به کجا شاید رفت
ناامید از در رحمت به کجا شاید رفت
یارب از هر چه خطا رفت هزار استغفار
بخت در اول فطرت چو نباشد مسعود
بخت در اول فطرت چو نباشد مسعود
مقبل آن نیست که در حال بمیرد مولود
هر که دندان به خویشتن بنهاد
هر که دندان به خویشتن بنهاد
خیر دیگر به کس نخواهد داد
گر هیمه عود گردد و گر سنگ در شود
گر هیمه عود گردد و گر سنگ در شود
مشنو که چشم آدمی تنگ پر شود
شادمانی مکن که دشمن مرد
شادمانی مکن که دشمن مرد
تو هم از مرگ جان نخواهی برد
سگ هم از کوچکی پلید بود
سگ هم از کوچکی پلید بود
اصل ناپاک از او پدید بود
نه هر بیرون که بپسندی درونش همچنان باشد
نه هر بیرون که بپسندی درونش همچنان باشد
بسا حلوای صابونی که زهرش در میان باشد