ای جان فدای حال دعا و تضرعت بازا که شیعه در به در کو به کوی توست این دردها که بی تو سر شیعه آمده تنها نه از وقاحت و بغض عدوی توست

دعا کنید که با پرچم امام شهیدان یگانه منتقم خون کردگار بیاید دعا کنید که این صبح جمعه از سوی مکه قرار آخر دل‌های بی‌قرار بیاید

به کوچه کوچۀ شهرم ز خون دل همه شب برای آمدنت ریختم گلاب بیا گناه من ره دیدار بسته بر رویت تو بهر دیدن من از ره ثواب بیا

دعا کنید علمدار داد و قسط و عدالت ز مکه با علم نصر و ذوالفقار بیاید دعا کنید در این قحط سال نور، خدا را که آفتاب از آن سوی کوهسار بیاید

چشم بیمارش فقط منزل به بیماران دهد من ز بی‌دردی ز چشم یار دور افتاده‌ام بارها آغوش او می‌شد پذیرایم ولی گول نعمت خوردم و هر بار دور افتاده‌ام

او که استغفار بهر هر گناهم می‌کند وای اگر بینم از این رفتار دور افتاده‌ام من جوانی را نکردم خرج مولای دلم بر گنه کردم ز بس اصرار دور افتاده‌ام

غروب جمعه شده بی تو روزهای دلم به صبح جمعۀ من همچو آفتاب بیا به دردهای به حیدر نگفتۀ زهرا به ناله‌های سحرگاه بوتراب بیا

فصل خزان زندگی پایان بگیرد هر غنچه ای وا می شود وقتی بیایی وقت نمازت از ملازم هایت آقا هر روز عیسی می شود وقتی بیایی

ای شهریار عشق به نام مقدست باشد وصال تو همه ی آرزوی ما روضه گرفته ایم قدم رنجه ایی کنی شاید فتد مسیر عبورت به کوی ما

ابا صالح فقیرم من فقیرم     بده دستی که دامانت بگیرم ابا صالح چه خوش زیبنده باشد که آن لعل لبت پر خنده باشد ابا صالح گدایم من گدایم     به جان مادرت بنما نگاهم