باید که به جز فرج دعایی نکنیم جز در غم او آه و نوایی نکنیم خوشنودی صاحب الزمان از امروز تصمیم بگیریم، خطایی نکنیم

ای کاش شبی صدا کنی ما را هم از غصه و غم رها کنی ما را هم آیا شود ای یوسف زهرا، امشب لطفی کنی و دعا کنی ما را هم

دوباره جمعه شد و یک مدینه از اندوه درون سینه مولای بی‌نشان می‌رفت دوباره جمعه شد و با کتیبه‌ای از غم غزل به سوی فراقش دوان دوان می‌رفت خدا کند که همین جمعه بشنود کعبه صدای...

جهان ز روی محمد بهار بود، خدا را دعا کنید که بار دگر بهار بیاید دعا کنید که بر انتقام خون شهیدان عزیز فاطمه با چشم اشکبار بیاید

مباد آن که بیایی و مرده باشم من شتاب کن که اجل می کند شتاب بیا گذشت عمر و ندیدم تو را به بیداری کرامتی کن و امشب مرا به خواب بیا

به راه او نشستم من با دو چشم خسته دلم درِ امیدُ به روی خود نبسته گذشت چو باد چو از پی، این جمعه‌ها پیاپی این دوری و جدایی به انتها رسد کِی

در روزگارِ غیبت تو، صبح ما به چشم غیر از غروب غربت و جز شام تار نیست هر چند در فراق تو یک چند زنده‌ایم دوران انتظار به جز احتضار نیست

گر چه از داغ هجر می سوزم    راضیم چون شفای من مهدیست گه به یادش ز خواب برخیزم   نیمۀ شب دعای من، مهدیست

تکیه به وفای ما نکن آقا جان گریه تو  برای ما نکن آقا جان بهر فرجت خودت بیا کاری کن دل خوش به دعای ما نکن آقا جان

بر مردم محروم و ستمدیده و رنجور     ای آنکه تویی مونس و غمخوار، کجایی؟ جان‌ها به لب آمد ز فراغ رخ ماهت   هستیم همه طالب دیـدار، کجایی؟