0
مسیر جاری :
حافظ

فراق و وصل چه باشد رضای دوست طلب

فراق و وصل چه باشد رضای دوست طلب که حیف باشد از او غیر او تمنایی
حافظ

سلامی چو بوی خوش آشنایی

سلامی چو بوی خوش آشنایی بدان مردم دیده روشنایی
حافظ

درودی چو نور دل پارسایان

درودی چو نور دل پارسایان بدان شمع خلوتگه پارسایی
حافظ

مرا گر تو بگذاری ای نفس طامع

مرا گر تو بگذاری ای نفس طامع بسی پادشایی کنم در گدایی
حافظ

بیاموزمت کیمیای سعادت

بیاموزمت کیمیای سعادت ز همصحبت بد جدایی جدایی
حافظ

مکن حافظ از جور دوران شکایت

مکن حافظ از جور دوران شکایت چه دانی تو ای بنده کار خدایی
حافظ

دایم گل این بستان شاداب نمی ماند

دایم گل این بستان شاداب نمی ماند دریاب ضعیفان را در وقت توانایی
حافظ

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی
حافظ

مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد

مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی
حافظ

یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم

یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی