0
مسیر جاری :
حافظ

الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد

الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد مرا روزی مباد آن دم که بی یاد تو بنشینم
حافظ

اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست

اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم
حافظ

سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو

سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو گر دهد دست که دامن ز جهان درچینم
حافظ

سینه تنگ من و بار غم او هیهات

سینه تنگ من و بار غم او هیهات مرد این بار گران نیست دل مسکینم
حافظ

بر دلم گرد ستم هاست خدایا مپسند

بر دلم گرد ستم هاست خدایا مپسند که مکدر شود آیینه مهرآیینم
حافظ

گرم از دست برخیزد که با دلدار بنشینم

گرم از دست برخیزد که با دلدار بنشینم ز جام وصل می نوشم ز باغ عیش گل چینم
حافظ

چو هر خاکی که باد آورد فیضی برد از انعامت

چو هر خاکی که باد آورد فیضی برد از انعامت ز حال بنده یاد آور که خدمتگار دیرینم
حافظ

سوز دل اشک روان آه سحر ناله شب

سوز دل اشک روان آه سحر ناله شب این همه از نظر لطف شما می بینم
حافظ

هر دم از روی تو نقشی زندم راه خیال

هر دم از روی تو نقشی زندم راه خیال با که گویم که در این پرده چه ها می بینم
حافظ

بدین دو دیده حیران من هزار افسوس

بدین دو دیده حیران من هزار افسوس که با دو آینه رویش عیان نمی بینم