می رود ماه خداوند کریم مان انس با علی و یاعظیم می رود آهسته آهسته صیام ماه قرآن و دعا و ماه قیام

ای ماه رحمت می روی خیر و برکت می روی ما را درآوردی تو از غفلت و ظلمت می روی

ای ماه غفار الوداع سوز شب تار الوداع ای روزه داری از سحر تا دم افطار الوداع

اشک سحرها الوداع توشه ی عقبا الوداع ای لحظه ی ناب دعا شب های احیا الوداع

الوداع ماه فیوضات خدا الوداع ماه کرامات و عطا الوداع ماه صیام و بندگی الوداع ماه مناجات و دعا

وقت وداع با تو به هر حال می رسد ماه خدا چه زود به شوال می رسد این بنده با گناه به ماه خدا رسید حالا به عید فطر سبکبال می رسد

دارند سفره های تو را جمع می کنند با دوری از فضای تو دلتنگ می شوم سی، نیمه شب دعای سحر را شنیده ام ای ماه، بی دعای تو دلتنگ می شوم

ماه خدا برای تو دلتنگ می شوم یکسال در هوای تو دلتنگ می شوم هر روز وقت مغرب و هنگامه ی اذان با یاد ربنای تو دلتنگ می شوم

ما عاشق نام توییم ما تشنه جام توییم مایل به اکرام توییم ماه مبارک الوداع گشتی نهان از هر نظر کو عمر تا سال دگر بینیم رویت چون قمر ماه مبارک الوداع ای مایه امید ما ای شاهد روز...

هر کس که خواهان تو است نالان ز هجران تو است در فکر دوران تو است ماه مبارک الوداع ای ماه با عز و جلال مقصود حی لایزال ما را نکن افسرده حال ماه مبارک الوداع