شبونه بردند به رسم کینه تو رو نامردا در خونت رو سوزوندند مثل علی و زهرا به یاد مادر چشات خونباره توی این شبها وصیت کردی لحظه ی شهادت آقا کسی که نمازش رو سبک بشمره فردا نمیرسه...

یه عمره با قال صادق مانوسم بدون تو توی دنیا تنها میپوسم آقا قسمت کن خاک بقیع رو ببوسم شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

میدونم آقا نبودم من هم براتون لایق امیدی اما برا دل های غریب و عاشق بمیرم آقا برا غم هاتون امام صادق شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

دوباره قلب زهرا را شکستند چو خاری در ره پایت نشستند مدینه دید سربازان منصور طناب ظلم بردست تو بستند شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

تو را برپنجه ی غم ها سپردند هزاران بار قلبت را فسردند به جرم این که بودی پورحیدر تو را مثل علی از خانه بردند شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

زائر قبر خاکیَت هستم جان عالم فدای قبر شما در غریبی چه شهره‌ای داری ای به شهر مدینه بی‌ همتا شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

السلام علیک یا مولا پیرمرد عشیره‌ی لیلا پدر و مادرم به قربانت ای غریب مدینه در هر جا شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

جهل بشر از دانش تو کاسته شد آیینه ی علم از تو پیراسته شد از گلشن وحی بس که گُل پاشیدی گلزار علوم از تو آراسته شد شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

پا برهنه به سر کوچه کشیدند تو را  خوب شد نیمه ی شب بود ندیدند تو را  مادرت بین همین کوچه نفس گیر شده  علی از داغ همین حادثه ها پیر شده  شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

کوچه ها نیمه ی شب سوختنت را دیدند  ریسمان ها به دل سوخته ات خندیدند  ریسمان را که کشیدند چنین افتادی  عقب مرکب دشمن به زمین افتادی  شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد