سینه ام سوزد از آتش زهر جفا مادرم فاطمه به دیدن من بیا طائر قسم و لانه ام آتش گرفت چون تو ای مادرم خانه ام آتش گرفت شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

عدو شکسته حرمتم یا رسول الله سیلی زده بر صورتم یا رسول الله از ظلم و جور اشقیا بارِ خود بستم مانند جدّم مرتضی بسته شد دستم شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

اِبن ربیع بر قلبم جفا کرد از اهل خانه مرا جدا کرد نیمه شب می بُرد مرا از کینه در کوچه های تنگ مدینه شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

با چه بی‌رحمی دشمن مرا برد در کوچه‌ای که حیدر زمین خورد سوزانده منصور، پا تا سر من تا اهانت کرد بر مادر من شد کفن جسمم در نوا هستم یاد حسین و بوریا هستم شهادت...

همان دستی که آتش زد گل و گلزار حیدر را دوباره شعله‌اش سوزاند، باغ یاس دیگر را اگر چه روبروی چشم‌هاشان پیرمردی بود ولی آغاز می‌کردند، جنگی نابرابر را شهادت امام صادق علیه السلام...

در مجلس مصیبت او گریه می کنیم  با فاطمه به غربت او گریه می کنیم  هم ماجرای آن در و دیوار زنده شد   هم ماجرای آتش و مسمار زنده شد  شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

امشب دلم گرفته برای بقیع او  خون گریه می کنم به هوای بقیع او  جان مرا گرفته عزای بقیع او  امشب به یاد حال و هوای بقیع او  شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

عمریست زیر منت شیخ الائمه ایم  ما شیعه ایم و امت شیخ الائمه ایم   سرشار از محبت شیخ الائمه ایم  ریزه خور کرامت شیخ الائمه ایم  شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

قسم به غربت خاکی که فوق تفسیر است هوای شعر برای بقیع دلگیر است نفس کشیدن بین غبارها سخت است سرودن از حرم بی مزارها سخت است شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

دشمن هجوم آورد بر خانه ات شبانه از گلشن ولایت، آتش زند زبانه ای وای از این غریبی، مولا امام صادق یاد علی نمودی، قلب تو را فسردند وقتی تو را ز خانه، پای پیاده بردند ای...