زَهر اَشکی شد و چشمانِ تَرَش را سوزاند سینه‌یِ بی رمقِ مُحتضَرَش را سوزاند بارها حُرمتِ این شیخ در این شهر شکست ناله‌ی بی کسی‌اش هر سحرش را سوزاند شهادت امام صادق علیه السلام...

به نام آنکه پُر کرده جهان از قالَ صادق‌ها به نام آنکه می‌رویاند از جانها شقایق‌ها به نام آنکه از دلهایِ سنگی ساخت عاشق‌ها که می‌گردند از نورش مخالف‌ها موافق‌ها به نامِ حضرت...

من آخرین امامِ بی زائر بقیعم با قامتی خمیده مسافر بقیعم راحت شدم من آخر از غربت مدینه چون بوی خون شنیدم از تربت مدینه شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

صادق آل عبا را کشتند شیخ الائمه ما را کشتند شده فاطمه نوحه سرای غمش غم بی کسیه گل بی حرمش شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

سفره دار روضه هاى کربلا افتادى از پا از کنار بستر تو می رسد آواى زهرا  لحظه ی آخر، دیده گریانى ز غم مادر، روضه می خوانى شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

من کشته زهر کینه ام صاحب سوز سینه ام روضه خوان مدینه ام وای وای قرآن ناطقم من وای وای امام صادقم من شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

یا شیخ الائمه، پیر روضه هایی عمری دیده گریان، یاد کربلایی با داغت مدینه، گشته شهر غمها می آیدصدای، واویلای زهرا شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

پیرمرد آل‌طاها را شبانه میبرند از میان شعله‌آتش ز خانه میبرند میکشیدند همچو زهرا بین کوچه پیکرش تازیانه میزدند بر دیده‌ی از خون‌ترش شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

شعله‌ور گشته آتش از خانه سوخت از ظلم و جور کاشانه صادق آل فاطمه تنها سوخته پشت در چو پروانه شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

شهر مدینه میکند نظاره شد تازه داغ فاطمه دوباره صادق حیدر است وارث کوثر است در بین آتش بی‌بال و پر شد از ضرب سیلی خونین‌جگر شد شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت...