مراد از زیاده، اعم از زیاده‌ای است که ناشی از افزایش در خود اصل است که در فقه از آن به «نما» تعبیر می‌شود، مانند چاق شدن حیوان یا بچه دار شدن آن و زیاده‌ای که از جانب غیر آن حاصل می‌شود.