آنچه گفته شد بیشتر یک الگوی مردانه بود. در نظام خانواده اسلامی، میان زن و مرد متأهل تفاوت معناداری وجود دارد. البته در جهات فردی میان زن و مرد تفاوتی نیست. یعنی فعالیت های

این نوشتار به دو حوزه فردی و اجتماعی خودسازی پرداخته است و کوشیده است رشد موازی و هماهنگ این دو بعد را جهت دستیابی به "خودسازی جامع" توضیح دهد.

حاج ماشاءالله عابدی از شاگردان آیت الله حق شناس است و درباره راهکار از نگاه استادش می گوید:« علمای علم اخلاق برای درمان بیماری های اخلاقی انسان دو راه «علمی» و

بررسى الگوهاى رفتارى رشد اخلاقى و مفروضات آنها محور مقاله حاضر است که بخش نخست آ، در شماره 268 به بررسى نقش شخصیت و ارتباط آن با محیط وابستگى رفتارهاى

"این مقاله مرورى کلى بر الگوهاى رفتارى رشد اخلاقى دارد. این الگوها مفروضات مشترکى دارند. یکى از این مفروضات این است که تحقیقات رشد اخلاقى باید از تأکید انحصارى بر استدلال و

در آغاز هر بحثى لازم است تا مراد از آن بحث را با تعریف و یا احیاناً روش دیگرى مشخص کنیم، اما از آنجا که یکى از دشوار ترین کارها در علوم مختلف، به خصوص علوم انسانى،

انسان می خواهد باقی باشد، اما پرسش این است که این پایداری به کدام یک از ابعاد زندگی انسان مربوط می شود و از چه طریقی باید آن را جست و جو کرد؟ پاسخ صحیح دادن به

طبیعی ترین اثری که بر حبّ ذات مترتّب می شود، میل به زندگی جاودانه است و هر انسانی درنهاد خود این غریزه را دارد. رابطه تنگاتنگ و ملازمه این دو میل تا حدّی است که

ریشه تحصیل کمالات انسانی و اصل فضایل اخلاقی از دیدگاه اسلام، ایمان به خداوند و ایمان به خداوند مشروط به علم و معرفت است. پس تحصیل علم که امر اختیاری و هدف واسطه ای است،

مهم ترین عامل در پیدایش جامعه و تأسیس زندگی جمعی و تشکیل جوامع مدنی، عامل عقلانی است. عقل موجودی حسابگر است و تشکیل جامعه را بر محور منافع اعضای آن،