محمود عبداللطیف، سوقصد کننده به جان عبدالناصر از ارگان سازمان مخفی اخوان (*) بود و دستوراتش را از « هنداوی دویر»، و او هم متقابلا از ابراهیم طیب، و به همین ترتیب تا

در تاریخ 23 ژوئیه 1952، انقلاب به ثمر رسید. پس از استقرار، شورای انقلاب دو تصمیم به سود اخوان گرفت. نخست از سرگیری تحقیق در مورد مرگ البنا و اینکه قاتل و همدستان

ارتباط بین اخوان المسلمین و ارتش مدتها قبل از پیدایش روابط میان اخوان و افسران انقلابی برقرار بود. این ارتباط در واقع به سال 1940، اوایل جنگ جهانی دوم، برمی گردد.

برای مدتی طولانی حکومت و شاه توجهی به وجود اخوان المسلمین نمی کردند. ولی زمانی که پیشاهنگان آنها در مجامع عمومی شروع به فعالیت کردند و شعب محلی آن گسترش یافت و

حسن الهضیبی در سال 1915 از دانشکده حقوق فارغ التحصیل شد و تا مارس 1924 به عنوان یک وکیل دعاوی به کار مشغول بود. سپس به عنوان قاضی در دادگاههای مصر شروع

جنبش اخوان المسلمین با این همه، شایسته پژوهشی ژرف، نمایشی چند بعدی و خرده گیری بهنجاری است، تا ویژگیهای آن، همه، آشکار گردد. گاهی نشان دادن یک تصویر تنها

اده دوم از آیین نامه اخوان المسلمین اشعار می دارد: «اخوان المسلمین حرکتی جهانی و اسلامی است که در راه رسیدن به آرمانهای اسلامی تلاش می کند.»

اخوان المسلمین از نظر دیدگاهی که نسبت به اسلام، به عنوان دین و حکومت، داشتند در نوع خود منحصر به فرد و بی همتا نبودند؛ قبل از ایشان، به حدود یک قرن ونیم، وهابیها-

از ویژگیهای مهم حرکت اخوان المسلمین شمول آن بر همه اصول وابسته به دین، یا خاسته از آن است. فعالیتهای آنان نیز تمامی جنبه های زندگی از جمله جنبه های اجتماعی، اقتصادی،

آنچه که پیش از هر چیز در اصول اخوان المسلمین چشمگیر است، بالندگی و پویایی آن است. این اصول از مواضع مذهبی ناب آغاز شد و سپس چنان دامنه ای گرفت که هیچ کد قانونی نمی توانست