البدیع به معنی "مُبدِع" است یعنی پدیدآورنده ی کائنات از پیش خود بدون آن که ملاحظه ی مثالی و اندازه کرده باشد، بلکه ایجاد فرموده است آنها را از روی حکمت بالغه و قدرت کامله.