شعر
سبز اما سرخ
آمدم پا برهنه‌تر شاید،
حس کنم باز جمکرانت را
حس کنم می‌روم به کرب و بلا،
حس کنم دست مهربانت را
شعر
سکوت
گاه حسِ تازه توی واژه نیست
گوش کن:
سکوت هم شنیدنی‌ست!
سکوت:
مثل عکس دسته جمعیِ درخت‌های باغ!
شعر
عکس
آخر قصه چی می‌شه؟
کی میره و کی می‌مونه؟
یه برگ خسته تا کجا
اسیر باد و بارونه؟
شعر
نیایش
ای خدا!
دوباره من فرشته‌ات شوم
یک فرشته‌ی مقدس و عزیز
توی قلب من
مشتی آفتاب رحمتت بریز
شعر
آن بهار
عید بود و سبزه ها
مخملی قشنگ و ناز
در نگاه سبزشان
یک سبد پیام و راز
شعر
تشکر
خدا داده به خورشید
تنی نورانی و نرم
سر انگشتانش از دور
زمین را می‌کند گرم
شعر
سخن چلچله‌ها می‌سوزد
کمر گرد زمین می‌شکند مهدی‌جان
آسمان سایه‌ی خود می‌فکند مهدی‌جان
گر نیایی سخن چلچله‌ها می‌سوزد
دامن سبز چمن رخت عزا می‌دوزد
شعر
شاعر بهار
شاعر بهار
خاله سبزه است
یک مداد سبز
دارد او به دست
هر ترانه‌اش
ساده و لطیف
وزن و قافیه
با کمی ردیف
شعر
عید شد
عید شد
حوض، پر از خنده خورشید شد
در دل تنگ بلور
ماهی قرمز شگفت
شاپرک
در چمن روسری گل گلی مادرم
بال زد و قصه گفت
شعر
مشق های جدی
باد،
حرف حالی‌اش نمی‌شود
می‌دود میان برگ‌های دفتر و کتاب
کج نوشته می‌شوند و خط خطی
مشق‌های جدی حساب