مأموریت نظام پژوهشی عبارت است از طراحی، برنامه ریزی، اجرا و نظارت بر اجرای فرایند پژوهش وتوسعه منابع انسانی متناسب با الزامات طرح نظام پژوهش کارآمد حوزه معارف دینی.

در برخی منابع از نظام پژوهش با عنوان «مدیریت در پژوهش» یاد شده است. باید در نظر داشت که مدیریت تنها جنبه فرایندی را در بر می گیرد و چنین تعبیری، از آن حکایت دارد که

برکسی پوشیده نیست که تازگی و نامیرایی آثار دانشمندان بزرگ اسلامی وامدار «تحقیق ژرف» و «روشمند» آنان است. براین اساس نقش انکارناپذیر روش در تحقیقات علمی روشن و

حوزه علوم دین، معارف اسلامی و فلسفه حوزه ای فراملی است که از سویی از دیرینگی برخوردار است و از سوی دیگر در ابعاد جهانی مورد التفات، احترام، انتقاد و عنایت و دشمنی است که در آن،

ویلیام رومی، روش تحلیل کمی را در تحلیل محتوا به کار برد. وی در این روش به توصیف عینی و منظم محتوای آشکار مطالب درسی و آزمایشگاهی پرداخت. هدف روش ویلیام رومی،

واژه خوانا بودن، (1) به معنا روش تخمینی احتمال موفقیت خواننده در خواندن و درک یک متن یا نوشته است. (2) وسیله ارتباط جمعی که تلاش دارد به پرشمارترین مخاطب دست یابد،

نخستین مرحله در تحلیل محتوا، تشخیص کلمات منفرد و تطابق میان «صورت ها» و «معانی» و واحدهای پیچیده زبان است. کنترل واژگان، تعاریف دستوری و جنبه های واژگانی به

تحلیل محتوا از کاربردی ترین روش های پژوهشی در علوم انسانی، اجتماعی و رفتاری است. این روش برای توصیف عینی، نظم و کمی محتوای ارتباطات، برای تفسیر و پی بردن به نگرش درونی

1- فرایند سیاسی: منظور از این فرایند آن است که سیاست گذاری را می توان به مثابه مجموعه ای از فعالیت های سیاسی در قالب مراحل شناسایی مشکل، تدوین راه حل ها، قانونی کردن،

روش شناسی اثبات گرایی با توجه به نوع نگاهی که به جهان اجتماعی، انسان و علم دارد، بر این باور است که روش های موجود در علوم طبیعی، در علوم انسانی نیز کاربرد دارد؛