روش مراغی در تفسیر، چنین است که در آغاز چند آیه را می آورد، آن گاه واژگان دشوار را شرح می دهد، سپس پیام آیه را به شکل کوتاه و مفید ارائه می دهد. همچنین احادیثی که به نظر وی صحیح هستند در توضیح و تفسیر...

روش مجاهد در تفسیر و در گفتارهایی که از وی نقل شده، کنکاش های بیانی و شرح واژگان است. بدون شک، وی تأثر شدیدی از ابن عباس داشته اما به این معنا نیست که خود، در تفسیر، روش مستقلی نداشته، بلکه گاه با بهره...

از ویژگی های این تفسیر، ارجاع به آیات و سوره ها و نوشته های دیگر مؤلف در تفسیر سوره های دیگر است. عمده مبانی تفسیری وی تحلیل طبقاتی، تطبیق اصول دیالکتیک تاریخی به شرایط موجود تاریخ ایران و تعمیم شرایط...

روش ترتیب مباحث تفسیر کیوان به این شکل است که در آغاز آیه را ذکر می کند و آنگاه تحت عنوان بیان اول و بیان دوم به شرح کلمات و وجوه لغات می پردازد. در بخش مکررات از آیات، به گونه ای تلاش میکند تا زمان نزول...

منابع مهم تفسیر کوثر، تفسیرهایی چون مجمع البیان، طبری، عیاشی، تبیان، کشاف و مفاتیح الغیب رازی است. مباحث این کتاب بسیار متنوع و با گرایش اجتماعی و تربیتی و برای متوسط جامعه نوشته شده است و مؤلف از کتاب...

ویژگی تفسیر شیخ هود، مأثور بودنش است که متأثر از شرایط خاص آن دوره از تدوین تفسیر است. این تفسیر همانند تفاسیر آن عصر، بیانی و در شرح واژگان و نقل اقوال و روایات است و کمتر در آن بیان دیدگاه و تحلیل مباحث...

ابن تیمیه دارای آثار و تألیفات فراوانی است که بیشتر آنها، با جهت گیری اعتقادی و مبارزه با آنچه او آن را بدعت می داند قابل توجه است. او با صوفیه، اندیشه اشعری، معتزله و شیعه به شدت مبارزه کرده؛ ولی مبارزات...

روش تفسیر، چنین است که به علم معانی و بیان و ریشه کلمات برای دریافت معنای واژه، توجه فراوان دارد تا کلمات کلیدی و مترادف و همچنین کلماتی که در خود قرآن تفسیر شده، بیان گردد. از نکات دیگر تفسیر، توجه به...

سید احمدخان، همان طور که از مقدمه تفسیرش پیداست، نگران تعارض دین و علم و افول ارزش های معنوی در جامعه اسلامی است. او چاره این خطر را نه در نفی دین می داند و نه سکوت در این وادی را جایز می شمرد، بلکه معتقد...

تفسیر عبدالکریم خطیب بیش از سایر آثار، مورد بحث و جنجال قرار گرفته است. زیرا وی معتقد است که مسیر استنباط و بهره گیری از قرآن، به کژراهه رفته است و به جای استفاده از خود قرآن در فهم صحیح، به اموری تمسک...