مسیر جاری :
حج در نهج البلاغه(1)
کعبه به عنوان مرکز توحید، قبله جهانیان، و حج به عنوان بینظیرترین تجلّی عبادت و بندگی و با شکوهترین تجمّع الهی، و امام علی علیهالسلام به عنوان برترین الگوی انسانی کامل و نهجالبلاغه بهمنزله بالاترین...
سيماى حج
حج در لغت به معناى [1] (آهنگ كردن، قصد كردن)[2]، (با دليل بر دشمن غلبه كردن)[3] است و در اصطلاح سفرى است به مكه، در ماه ذى الحجه، به منظور زيارت خانه خدا ( كعبه) و برگزارى مراسمى خاص در بيت الله الحرام...
دل نوشته هایی به مناسبت ایام حج(2)
حج، چونان درختی است که اگر دست نیاز به شاخههای کرامتش بیاویزی، و اگر دامن طلب زیر این شاخه طوبی بگستری، دامن دامن حکمت و نور، بهره میبری. خنکای یقین را در سایه درخت پرشاخه حج حس میکنی، و اگر پنجه به...
آداب حج
علاّمه متقی و زاهد بزرگ حضرت آیة اللّه شیخ محمد بهاری همدانی ـ ره ـ (متوفای رمضان 1325 ه .ق.) از چهرههای شناخته شده عرفان و اخلاق و تهذیب نفس بوده است. وی نزد مرحوم آیة اللّه حسینقلی درجزینی همدانی...
ابعاد حج در قرآن (1)
به راستى حج، اين مراسم با شكوه چيست كه عظمت آن امام مجتبى(عليه السلام) را دست كم بيست بار پياده از مدينه به مكه كشاند(1) و هيبت لبيك آن، امام صادق و امام سجاد(عليهما السلام)را لرزاند(2) و هر ساله به هنگام...
ابعاد حج در قرآن (2)
این مقاله دومين و آخرين قسمت از نوشتة آقاي ناصر شکريان در معرفي ابعاد معنوي، عرفاني، فرهنگي، اجتماعي، سياسي و اقتصادي حج است. اميد است زائران خانة خدا با آشنايي بيشتر با ابعاد مختلف اين کنگرة عظيم عبادي...
ابعاد حج در قرآن (3)
اگرچه در گذشته و امروز تلاشهايي شده و ميشود تا حج را فريضه فردي قلمداد كنند، اما با توجه به آيات و روايات، فهميده ميشود كه حج مركز اجتماع مسلمانان است; زيرا اگر هدف، تنها انجام دادنِ مناسك و طواف گرد...
اسرار حج در روایات
بحث، در تبیین گوشه هایی از اسرار حج است تا زائران بیت اللَّه با آگاهی به این اسرار، این سیر را پشت سربگذارند گرچه برای هر کدام از این مناسک، سرّی است و برای مجموع حج و عمره هم سری است ولی به طور گذرا به...
اسلام در آیینه حج
در میان عبادات اسلامی، «حج» از همه باشکوهتر و گستردهتر و متنوعتر است. حج عبادتی مفصل است که ابعاد گوناگون دارد که آن ابعاد در هیچ عبادت دیگری، جمعا در یک جا، موجود نیست. با نگاهی به آنچه در قرآن کریم...
اصطلاحشناسی حج
احرام، از واژه «حرم» به معنای حرمت و منع گرفته شده است و در اصطلاح فقه، حرام کردن بعضی از کارهای حلال و مباح، پس از پوشیدن لباس احرام میباشد و کسی را که چنین کند، محرم گویند و بیرون آمدن از حال احرام...