در دوران اوج گيري انحطاط اخلاقي بشر قرن بيستم زيستن، اما در تو در توي حجاب هاي ظلماني آن عصر، خود را گم نکردن، بلکه اميد بستن به نزديکي تحقق وعده ي الهي و فرا رسيدن زمان پايان دوره ي تمدني که پايه هاي...

بعد از شهادت سيد مرتضي آويني،‌ در بعضي از گفت‏وگوهايي كه افراد خاصي انجام مي‎دادند، از جرياني صحبت مي‎كردند كه با شهيد آويني در زمان حياتش سر ستيز داشتند اما بعد از شهادتش خود را دوست و همفكر ايشان مي‎نامند،...

هميشه سوال هست، مشتي جوان مي آيند و حريصانه مي نشينند پاي حرف آدم هايي که هر يک تکه خاطره اي از سيد مرتضي آويني به ياد دارند. هميشه پاسخ هست؛ بايد رفت سراغ انديشه هاي يک فرد تا به خوبي شناختش. از ميان...

- مگر آنجا كجا بود؟ مگر آنجا چه داشت ؟ چه گنجي در زير خروارها خاك مدفون بود؟ و چه عظمتي داشت ؟ چه چيز تو را بدانجا رهنمون گشت؟ چرا چون ديگران نماندي و نياسودي ؟ مگر نمي دانستي دكان دو نبش داشته باشي و...

آن روز در مراسم نماز جمعه دانشگاه، حوالي چهار راه لشگر داخل دانشگاه، آمد ميان جمع بر و بچه ها بسيجي لشگر 27 حضرت رسول (ص) و چه بگو بخندها كه با ما نداشت ! قبيل از ين كه خداحافظي كنيم يكي از بچه ها به مناسبتي...

حقير متولد 1326 در شهر ري و داراي فوق ليسانس معماري از دانشكده هنرهاي زيبا، دانشگاه تهران هستم. اما كاري را كه اكنون انجام مي دهم نبايد باتحصيلاتم مربوط دانست. حقير هر چه آموخته ام از خارج دانشگاه است....

:مادر به تو گفت (در پشت تلفن) که من کار پیدا کرده‌ام. این چنین نیست؛ من زندگی یافته‌ام . عشق خمینی بزرگ و عظمت فرهنگی آن چه می‌گوید، مرا آن چنان شیفته‌ی خود ساخته است که نمی‌توانم جز به حکمتی که در حال...

1- از عجايب روزگار ما اين است كه ابراهيم نبوي مطلب مي‌نويسد و با ايما و اشاره ادعا مي‌كند كه «هيچكس بهتر و بيشتر از من، آويني را نمي‌شناسد، آويني مخالف رهبر بود و اگر زنده مي‌ماند امروز به زندان مي‌افتاد!»...

سيدمرتضي آويني در 21 شهريور ماه 1326 در شهر ري متولد شده است. در دوران کودکي و نوجواني تجربياتي در سرودن شعر و کشيدن نقاشي داشته. او که به دليل شغل پدرش ( مهندس معدن) اغلب در سفر بوده، تحصيلات مقدماتي...

شهيد آويني به جشن عروسي که مي رفت وقتي شيريني يا شکلات به ايشان تعارف مي کردند برمي داشت. شيريني و شکلات را نمي خورد و حتي به ميزبان مي گفت: مي توانم يک دانه ديگر بردارم؟ و آن شخص با کمال ميل مي گفت: برداريد....