0
مسیر جاری :
مگشا دست نیازت به عطاى دگران شب قدر

مگشا دست نیازت به عطاى دگران

این تویى، بنده آلوده و شرمنده من<br /> این منم، خالق بخشنده ستّار بیا<br /> مگشا دست نیازت به عطاى دگران<br /> دل به من بسته و بگسسته ز اغیار بیا
شب ها که گرم اشک و مناجات می شویم شب قدر

شب ها که گرم اشک و مناجات می شویم

شب ها که گرم اشک و مناجات می شویم<br /> قدری شبیه مادر سادات می شویم<br /> از نور فاطمه به سحر فیض می بریم<br /> تا معتکف به کنج خرابات می شویم
شده به یک سحری صاف کن دل خود را شب قدر

شده به یک سحری صاف کن دل خود را

شده به یک سحری صاف کن دل خود را<br /> به آیه های خدا با صفا شدن خوب است<br /> به دل حقیقت محبوب را تو پیدا کن<br /> ز عشق های مجازی رها شدن خوب است
بیا که عبد مطیع خدا شدن خوب است شب قدر

بیا که عبد مطیع خدا شدن خوب است

بیا که عبد مطیع خدا شدن خوب است<br /> شبی به خاطر او سر به را شدن خوب است<br /> تمام حرف همین است که گنه نکنیم<br /> ز آن چه نفس بخواهد جدا شدن خوب است
غرق گنه ناامید مشو ز درگاه ما شب قدر

غرق گنه ناامید مشو ز درگاه ما

غرق گنه ناامید مشو ز درگاه ما<br /> که عفو کردن بود در همه دم کار ما<br /> توبه شکستى بیا هرآنچه هستى بیا<br /> امیدوارى بجوى ز نام غفّار ما
درى بگشا ز رحمت یا الهى شب قدر

درى بگشا ز رحمت یا الهى

درى بگشا ز رحمت یا الهى<br /> به روى بى پناه عذرخواهى<br /> نوازش کن تو بارى خسته اى را<br /> عنایت کن تو دل بشکسته اى را
به لطف و رحمت و عفو و کرامتت نازم شب قدر

به لطف و رحمت و عفو و کرامتت نازم

هزار مرتبه کردم فرار و دیدم باز<br /> تو از کرم به من آغوش خویش کردی باز<br /> به لطف و رحمت و عفو و کرامتت نازم<br /> که می‌کشی تو ز عبد فراری خود ناز
گر چه ما غرق گناهیم ولی از سر لطف شب قدر

گر چه ما غرق گناهیم ولی از سر لطف

گر چه ما غرق گناهیم ولی از سر لطف<br /> می کنی باز مدارا همه را می بخشی<br /> به علی، احمد و زهرا، به حسین و به حسن<br /> تو، به این حُرمت اَسما همه را می بخشی
به اشک چشم حسین و حسن قبولم کن شب قدر

به اشک چشم حسین و حسن قبولم کن

به اشک چشم حسین و حسن قبولم کن  <br /> مرا بـه این دو بـرادر ببخش یا الله<br /> بـه درگـه تــو گنـاه مکـرر آوردم  <br /> مرا به عفـو مکـرر ببخش یا الله
الهی به کویت پناهم بده شب قدر

الهی به کویت پناهم بده

الهی به کویت پناهم بده<br /> فروغی بـه شام سیاهم بده<br /> منم بنده عاصی منفعل<br /> که هستم ز کردار زشتم خجل