در ماه ربیع الثانی 1323 ه. ق. شیخ محمد عبده در معده و کبد خود احساس درد می کرد. وقتی به پزشکان مراجعه نمود، تأکید کردند که از فعالیت های خود بکاهد. بیشتر استراحت کند.

محمد رشید رضا، برجسته ترین شاگرد و همراه شیخ محمد عبده، از جمله شرکت کنندگان در جلسات تفسیر عبده بود و از محرم سال 1317 تا نیمه محرم سال

شیخ درویش در حقیقت اولین مرتبی استاد محمّد عبده به شمار می رود. وی همیشه تأکید می کرد که محمد علوم دیگر را از قبیل: منطق، حساب، اصول و مبادی هندسه فراگیرد.

مصریان آن روز به پادشاه آن کشور « خدیو» می گفتند. در زمان شیخ محمد عبده، چندین خدیو حکومت کردند. اولین آن ها که بخشی از مبارزات شیخ محمد عبده در عصر وی صورت گرفت

شیخ محمد عبده که خود یک بار به علت ضعف نظام آموزشی از درس گریزان شده بود، پس از رسیدن به مقامات بالای علمی و عملی، دغدغ ه ی او اصلاح این نظام آموزشی بود.

استاد محمّد عبده در سال 1294 ه. ق. از علمای الازهر درخواست نمود کنفرانسی ترتیب دهند تا از پایان نامه ی تحصیلی خود دفاع کند. گر چه شیوخ الازهر نسبت به وی به خاطر شرکت در

در سال 1266 ه.ق. دردهکده ی «محله نصر» یکی از روستاهای شبراخیت (1) که از شهرهای استان بحیره است (2) نوزادی زیباروی، دیده به جهان گشود و قلب پدر و مادرش را غرق شادی نمود.