استرسِ روانی مربوط به یک مشکل کوچک مانند راه‌بندان جاده‌ای یا مشکلات بزرگ مانند طلاق یا از دست دادن شغل، به هر حال بر بدن تأثیر می‌گذارد. البته کمی استرس برای حافظه و تحرک بدنی، بد

ممکن است به نظر برسد که هیچ راهی برای مقابله با استرس وجود ندارد. زمان متوقف نخواهد شد و ساعات روز نیز بیشتر نخواهد شد. مسئولیت‌های شغلی و خانوادگی نیز همیشه ادامه خواهند داشت. اما

درمان به مرحله‌ای مربوط است که کودک، دچار ترس شده و باید راهکارهایی برای رویارویی و کاهش ترس ارائه شود. ما نیز برای اینکه بتوانیم بهتر با ترس‌های کودک خود روبه‌رو شویم، می‌کوشیم در دو بخش

در زمینه‌ی تربیت، به طور معمول والدین و مربیانی موفق‌ترند که ریشه و علل مشکل را شناخته، در پی پیشگیری از بروز آن برآیند؛ زیرا پیشگیری، بسیار آسان‌تر و عملی‌تر است و اثری ماندگارتر از درمان

ترس احساسی است که در برابر چیزی که خطرناک شمرده می‌شود، پدید می‌آید. برای توضیح بیشتر می‌توان گفت اساس ترس، احساس یک آفت، صدمه‌ی بدنی یا آسیبی روانی است که آدمی را به گرفتن

یکی دیگر از عواملی که به صورت عاملی بازدارنده سد راه بهبود و درمان می‌شود و در مورد بعضی افراد مصداق پیدا می‌کند، دلیل تراشی‌هایی است که پس از آگاهی از مشکل بنا به دلایل مختلف برای اقدام

آسیب در رفتار امری است که در هر دوره‌ای از زندگی می‌تواند روی دهد و عوامل آسیب زننده و مشکل‌آفرین در رفتار با توجه به دو عامل شدت آسیب‌زایی و مدت زمانی که فرد را مورد صدمه قرار می‌دهد، که

عمده عناصر تشکیل دهنده عصبانیت را در درجه اول رفتارهای ناهنجار و مشکل‌آفرین و سپس کمبود مهارت‌های سازنده و کارآمد تشکیل می‌دهد

در ارتباط با ویژگی‌های عصبانیت یا ناهنجاری‌های رفتاری تاکنون مطالبی ارائه شده و آشنایی لازم و نه کافی در این زمینه در حد و اندازه‌هایی حاصل گشته و قصد بر این است و یا به عبارتی دیگر می‌توان

در واقع اغلب رفتارهای ناهنجار و آسیب خورده قابل پیشگیری و در صورت ابتلاء، قابل برطرف شدن و یا درمان است. به عبارتی مطالب ارائه شده برای هر دو منظور قابل استفاده خواهد بود. آن دسته از