شاهنامه‌ی فردوسی بیش از هر کتاب دیگر در زبان فارسی سرگذشت و روح مردم باستانی ایران را در خود بازتاب داده است. بنابراین می‌توانیم از آن گواهی‌هایی بگیریم که ایرانی چگونه کسی بوده است و از زندگی چه می‌خواسته....

افضل الدین محمدبن حسین بن محمد خوزه مَرَقی کاشانی، معروف به باباافضل، حکیم بزرگ اسلام و ایران در نیمه‌ی دوم قرن ششم و آغاز قرن هفتم بود. هرچند با تألیفات فلسفی فارسی و رباعیّات خود، در ایران مشهور است...

باباطاهر ، عارف و شاعر ایرانی قرن پنجم که به یکی از گویشهای غرب ایران شعر سروده است . به گفتة رضاقلی خان هدایت (1215ـ1288)، که منبع خود را ذکر نمی کند، باباطاهر در دوران حکومت دیلمیان می زیسته و در 410...

بابافغانی (فغانی شیرازی ) ، شاعر غزلسرای اواخر قرن نهم و اوایل سدة دهم . نام او و نام پدرش در تذکره ها ذکر نشده است و تاریخ ولادتش نیز معلوم نیست ، ولی وفات او را در 925 نوشته اند. زادگاه او شیراز بوده...

جیمز جویس متولد 1882 و متوفی 1941 میلادی شاید بزرگترین نویسنده‌ی این قرن باشد که زندگی‌اش را همچون مؤمنی که هستی خویش را وقف خدا و انسان کند، وقف هنرش کرد.

در شاهنامه همواره از ولایات و شهرهای خاوری ایران سخن به میان آمده و از برخی نواحی تا پایان دوره‌ی پهلوی، یعنی تا اوایل دوره‌ی بهمن، كمتر سخن به میان آمده است. از جمله‌ی این نواحی آذربایگان است، ولی در...

کمال الدّین مسعود خُجَندی معروف به «شیخ کمال» شاعر و عارف قرن هشتم هجری است که در اول‌های قرن هشتم در خُجَند ماوراءالنهر به دنیا آمد و بعد از گذرانیدن دوران جوانی از آن شهر به سفر حج رفت و هنگام مراجعت...

عماد الدّین عربشاه یزدی از دانشمندان و شاعران قرن هشتم هجری و معاصر با شاه یحیی پسر مظفربن امیر مبارزالدّین محمد بن مظفر حاکم یزد بود و با این شاه ارتباط داشت و او و پسرانش را در مقدمه‌ی منظومه‌ی مونس...

خواجه شمس الدّین محمد بن محمد حافظ شیرازی متخلص به حافظ یکی از بزرگ‌ترین شاعران نغزگوی ایران و از گویندگان بزرگ جهان است. نام پدرش را بهاءالدّین نوشته‌اند و ممکن است بهاء الدّین لقب او بوده باشد. محمد...

جهان ملک خاتون دختر جلال الدّین مسعود شاه بن محمود شاه اینجو شاعر نیمه‌ی دوم قرن هشتم هجری در شیراز است که در شعر «جهان» تخلص می‌کرد. وی از بازماندگان خاندان اینجو در فارس بوده است که نسب خود را به خواجه...