«یک خورشید باید منتظر ماند» انتظار کودکانه فرزند را برای بازگشت پدرش از سفر به تصویر کشیده است که سید­احمد میرزاده آن را سروده است.

وقتی به مدرسه راهنمایی رفتم، با کسی دوست نبودم، آرام آرام با هم کلاسهایم آشنا شدم و دوستان بسیاری انتخاب کردم که به نظر من همه آن ها خوب، مؤمن و باوقار بودند. در میان آنها دختری بود که تصور می کردم دختر...

نوشین نوری در شعر «کوچه ­های ترسو» به توصیف یک روز پاییزی همراه با باد و برگ و باران می پردازد.

«تو اولش درخت بودی» عنوان شعری است در وصف کتاب که منیره هاشمی آن را سروده است.

«قصیده­ ی خون» عنوان شعری است که زهرا داوری در وصف حادثه کربلا و حزن و اندوه روز عاشورا سروده است.

اسماعیل اله دادی در شعری با عنوان «واقعا راز بزرگی­ست» از مخاطبان خود می خواهد که دوست داشتن خود را بدون ترس و خجالت ابراز کنند.

سیداحمد میرزاده یکی از خاطرات دوران کودکی و مدرسه اش را درباره درخت توت و ناظم و مدرسه در شعر «درخت توت و ناظم مدرسه » به تصویر کشیده است.

سمیرا زرقانی در شعر «اصلاً نباید دور باشد» انتظار فرج را به زیبایی به تصویر می کشد.

عباسعلی سپاهی یونسی در شعر «من کجایی ­ام؟» این پرسش اساسی را مطرح می کند که اگر ما در نبرد کربلا حاضر می شدیم، برای امام حسین (ع) می جنگیدیم یا یزید؟

شعر «برگ­ های دوره ­گرد» سروده فاطمه ناظری به برگ ریزان و ریختن برگ ها و انتظار برای بازگشت بهار اشاره می کند.