وظایفی که برای «فلسفه‌ی» تاریخ وضع کردند، می توانست به دست خود تاریخ ادا شود، در حالیکه اثبات گرایان سعی داشتند از تاریخ نه یک فلسفه، بلکه یک علم تجربی مانند هواشناسی بسازند.

مردم به طور تاریخی تفکر می اندیشیدند، ولی فکر تاریخی آنان همیشه نسبتا ساده یا حتی ابتدایی بود و مسائلی را که حل آنها برایشان آسان نبود مطرح نمی کردند، و هرگز به تأمل دربارهی خویشتن تن ندادند.