مهدیا جانم به لب آمد بیا
مهدیا جانم به لب آمد بیا<br />
روز روشن رفت و شب آمد بیا<br />
از فراقت ای شها جان می کنم<br />
بر سر و سینه خود می زنم<br />
کن نوازش نوکر دل خسته را
با همه جرم و خطای بی شمار<br />
منتی ای مهربان بر من گذار<br />
کن نوازش نوکر دل خسته را<br />
نوکر دل خسته پر بسته را
یوسف قرآن عزیز فاطمه
یوسف قرآن عزیز فاطمه<br />
در دلم افتاده شور و واهمه<br />
بیم آن دارم که ای والامقام<br />
عمر من با دوریت گردد تمام<br />
در پس این پرده تنهایی چرا
در پس این پرده تنهایی چرا<br />
همتی فرما به سوی ما بیا<br />
گرچه هستی مالک هر دو جهان<br />
خوانده است یزدان تو را صاحب زمان<br />
بیا که شیعه ندارد قرار دوری را
بیا که شیعه ندارد قرار دوری را<br />
به ذات پاک خداوند فراق دشوار است<br />
جهان در انتظار قدومت نشسته ای مولا<br />
بیا که موسم وصل است و وقت دیدار است<br />
شود آیا که این مخلوق عالم
شود آیا که این مخلوق عالم<br />
به این زودی همه آیند به سویت<br />
شود آقا به این زودی ببینم<br />
فنا و ذلت جمله عدویت<br />
به جان تو قسم کل جهان را
به جان تو قسم کل جهان را<br />
عوض کی می کنم بر تار مویت<br />
اگر عطری بود اندر گل یاس<br />
بود یک ذره از آن عطر و بویت<br />
اگر چه دورم ای مولا ز کویت
اگر چه دورم ای مولا ز کویت<br />
ولی دارم همیشه گفتگویت<br />
خدا داند که من ای جان جانان<br />
بگردم مو به کو در جستجویت
فراق روی او بیچاره ام کرد
فراق روی او بیچاره ام کرد<br />
گواه حرفم این موی سپیدم<br />
برای لحظه ای دیگر رویش<br />
دو صد پیراهن طاقت دریدم<br />
رخ زیبای مهدی را ندیدم
من آواره مدتها دویدم<br />
رخ زیبای مهدی را ندیدم<br />
برای دیدن آن روی زیبا<br />
چه مشکل ها من حیران کشیدم