0
مسیر جاری :
اگر آب گوارایی بنوشم مهدوی

اگر آب گوارایی بنوشم

اگر آب گوارایی بنوشم<br /> به ذات حق بود از جوی مهدی<br /> تمنا دارم از ذات خداوند<br /> کشد ما را همیشه سوی مهدی<br />
بود زیبای این چرخ گردون مهدوی

بود زیبای این چرخ گردون

بود زیبای این چرخ گردون<br /> همه زان سنبل گیسوی مهدی<br /> خدا داند تمام این جهان را<br /> عوض کی می کنم بر موی مهدی<br />
خوشا آن کس که باشد قبله گاهش مهدوی

خوشا آن کس که باشد قبله گاهش

خوشا آن کس که باشد قبله گاهش<br /> به هنگام دعا ابروی مهدی<br /> خوشا آن کس که از حدیث متانت<br /> نشان دارد ز خلق و خوی مهدی
خوشا آن کس که بیند روی مهدی مهدوی

خوشا آن کس که بیند روی مهدی

خوشا آن کس که بیند روی مهدی<br /> کشد بر دیده خاک کوی مهدی<br /> خوشا آن کس که از گل های عالم<br /> گلی بوید که دارد بوی مهدی
صد جمعه دیده ایم و شما را ندیده ایم مهدوی

صد جمعه دیده ایم و شما را ندیده ایم

صد جمعه دیده ایم و شما را ندیده ایم<br /> از درد گفته ایم و دوا را ندیده ایم<br /> چشمان ما هر آنچه به جز یار دیده است!<br /> از بخت تیره وجه خدا را ندیده ایم
آرزو دارم زهجر حضرت مهدی موعود مهدوی

آرزو دارم زهجر حضرت مهدی موعود

آرزو دارم زهجر حضرت مهدی موعود<br /> همچنان دیوانه آواره در صحرا بمیرم<br /> دوست دارم من ز هجران عزیز قلب و محبوب<br /> همچو عاشق از غم معشوقه ای زیبا بمیرم
دوست دارم در فراق یوسف زهرا بمیرم مهدوی

دوست دارم در فراق یوسف زهرا بمیرم

دوست دارم در فراق یوسف زهرا بمیرم<br /> دوست دارم تا ز هجر حجت یکتا بمیرم<br /> دوست دارم در فراق حجت محبوب یکتا<br /> همچون مجنون جگر خون از غم لیلا بمیرم
قرار جمعه ی این هفته را بهم زده ایم مهدوی

قرار جمعه ی این هفته را بهم زده ایم

اگر چه بی کس و تنها اگر چه غم زده ایم<br /> همیشه از تو فقط با دروغ دم زده ایم<br /> تو گرم آمدنی، بی خبر که ما بی تو<br /> قرار جمعه ی این هفته را بهم زده ایم
این غیبت تو دگر معما شده است مهدوی

این غیبت تو دگر معما شده است

شیرازه عمر من ز هم وا شده است<br /> این غیبت تو دگر معما شده است<br /> یک بار دگر جمعه شد اما چه کنم<br /> بر روی لبم لیکن و اما شده است<br />
این جمعه اگر فرج نمایی عشق است مهدوی

این جمعه اگر فرج نمایی عشق است

این جمعه اگر فرج نمایی عشق است<br /> از مشکل ما گره گشایی عشق است<br /> بر دیده ما، منّت بسیار نهی<br /> گر با قدمت، فرش ره آیی عشق است<br />