ای نور چشم مصطفی یا امام باقر<br /> مسموم از زهر جفا یا امام باقر<br /> از کودکی بر دوش خود کوه غم کشیدی<br /> در آفتاب کربلا تشنگی چشیدی<br /> شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

از سوز تشنگی جگرم ناله می کند<br /> نذر حسین، روضه ی ده ساله می کند<br /> یاد لبان خشک و عطش خورده ی حسین<br /> بین دو نهر آب مرا واله می کند<br /> شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

با رفتنت دیگر تو آسوده ز دردى<br /> داغ یتیمى را به صادق هدیه کردى<br /> تاریکى صحن تو بر غربت گواه است<br /> شمعى ندارد قبر تو بى بارگاه است<br /> شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

سوز دلت از سینه ات بار سفر ساخت<br /> در سینه ما رفت و ما را دیده ‏تر ساخت<br /> پنجم امام و هفتمین معصوم هستى<br /> جانم فدایت پس چرا مسموم هستى<br /> شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

ز دردهای نهانی که بود در دل او<br /> کسی نداشت خبر غیر خالق قیّوم<br /> حیات او همه با درد و رنج و غصه گذشت<br /> که بود ظلم به اولاد مصطفی مرسوم<br /> شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

به غربت علی و خاندان او سوگند<br /> امام ما ز جهان رفت با دلی مغموم<br /> هماره قصه مظلومی‌‌اش به خاک بقیع<br /> بود ز غربت قبرش برای ما معلوم<br /> شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

ای دلت داغدار عاشورا<br /> دیده ات اشکبار عاشورا<br /> آخرت داغ کربلا می کشت<br /> آخرین یادگار عاشورا<br /> دیده ای آنچه هیچ دیده ندید<br /> روضه هایی که هیچ کس نشنید<br /> شهادت امام باقر علیه...

گهی به زخم زبان قلب حضرتش خستند<br /> گهی به خانه‌اش از کینه خصم برد هجوم<br /> بسان مادر و آباء رنج دیده‌‌ی خویش<br /> همیشه بود ز حقّ و حقوق خود محروم<br /> شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

خاک بقیعت دل جلا، ای یادگار کربلا<br /> قدرش فزون‌تر از طلا، ای یادگار کربلا<br /> شمعی شدی در زندگی، روشن نمودی سوختی<br /> غم ها کشیدی از بلا، ای یادگار کربلا<br /> شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت...

تنهاترین غریب دیار مدینه بود<br /> او مرد علم و زهد و وقار و سکینه بود<br /> صد باب علم از کلماتش گشوده شد<br /> در بین عالمان به خدا بی قرینه بود<br /> شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد