بین حجره فتادم یاد جد غریبم<br /> سوزد ازاین شراره غصه  گشته‌ نصیبم<br /> گشته از اشک چشمم ‌دامنم پر ستاره <br /> شد ز جور و جفا این قلب من پاره پاره<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

اگر چه تشنه دهم جان به کنج حجره ولی<br /> به یاد تشنه لب کربلایم ای مادر<br /> تنم سه روز به بام و ولی کبوترها<br /> کنند سایه به قد رسایم ای مادر<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

به کنج حجره زبس آب آب گفتم من<br /> بیا ببین که گرفته صدایم ای مادر<br /> نگویم اینکه بگرید به حال من یارم<br /> بگو که کف نزند در عزایم ای مادر<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

طائر باغ رضا بود ولی کنج قفس<br /> همچو مرغی که پرش سوخته پرپر می‌زد<br /> همچو جدش طلب آب زدشمن می‌کرد<br /> ناله واعطشا تا دم آخر می‌زد<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

گله از دشمنی دشمن و بیگانه نداشت<br /> ناله از کینه و بی مهری همسر می‌زد<br /> همسرش پشت در حجره به دست افشانی<br /> مادرش فاطمه بر سینه و بر سر می‌زد<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

آتش زهر اگر شعله به پیکر می‌زد<br /> شعله بر جان و دلش کینه همسر می‌زد<br /> نوجوان بود ولی سیر شد از زندگیش<br /> بسکه آذر به دلش یار ستمگر می‌زد<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

تشنگى از نگاهتان پیداست<br /> جگرت بى شکیب می‌سوزد<br /> جگر پاره پاره‌ات پیشِ<br /> عده‌اى نانجیب می‌سوزد<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

گوشه حجره، جان سپاری<br /> یک نفر یاور، هم نداری<br /> تو علیِ اکبر رضایی<br /> می زنی ناله بابا کجایی<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

گل یاس رضا پرپر شد <br /> در جوانى چونان مادر شد<br /> میان حجره از پا افتاد <br /> بى کس و یارو تنها افتاد <br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

زنی در کام شوهر زهرِ کین ریخت<br /> غمِ عالم به قلبی نازنین ریخت<br /> خدا لعنت کند آن دشمنی که<br /> به پیشِ تشنه آبی را زمین ریخت<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد