در غمت گفته هزارست، غریب بن غریب!<br /> دیده از اشک تو تارست، غریب بن غریب!<br /> در شبِ سرد فراقت همه عالم گریند<br /> چون که پایانِ بهارست، غریب بن غریب!<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

جان می دهد غریب ترین غریب ها<br /> دف می زنند دور سرش نانجیب ها<br /> افتاده بود و طاقت برخواستن نداشت<br /> جز خاک و خون نشانه ی دیگر به تن نداشت<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

تا جواد الائمه می نالد<br /> مرتضی گریه می کند زارست<br /> بین حجره به خود که می پیچد<br /> ذکرِ مادر جمیع الاذکارست<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

از غمش نُه فَلک عزادار ست<br /> جن و انس و ملَک گرفتار ست<br /> در عزای جوانِ آل الله<br /> دیده ی مصطفی گوهربار ست<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

دست و پا میزنی از درد چه بی‌تاب شدی<br /> بین حجره ز شرر سوخته تا آب شدی<br /> هلهله میکند آن شمر صفت از شادی<br /> دید از زهر جفا تا که تو سیراب شدی<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

کاش می شد تا جواد ابن الرضا تاب آورد<br /> بهرِ درمانش کسی داروی نایاب آورد <br /> تشنگی دردی ست درمانی ندارد غیر از این<br /> مادرش از حوض کوثر جرعه ای آب آورد<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت...

اَباالهادی! تو هم ای کاش چون اکبر به بالینت <br /> پدر می زد گلِ بوسه بر آن زخمِ فراوانت<br /> غریب و بی کس و تنها میانِ حجره می نالی<br /> نپرسیده کسی آخر از احوالِ پریشانت<br /> شهادت امام جواد علیه...

از آن وقتی که زهرِ کین به جانت کارگر گشته<br /> به سمتِ مشهدِ بابا تو بستی پلکِ چشمانت<br /> دریغا! در کنارِ تو نبوده یار و غمخواری<br /> به گوشت می رسد هر دم فقط شادیِ عدوانت<br /> شهادت امام جواد...

زنی که باید آرامِ دلِ غمدیده ات باشد<br /> ولی با زهرِ کین انداخت آتش در گلستانت<br /> پدر در جنتِ طوس و پسر در غربتِ بغداد<br /> نداری محرمی دستی کشد بر زخمِ پنهانت<br /> شهادت امام جواد علیه السلام...

به آتش می کشد دل را دمادم آهِ جانسوزت<br /> به گوشِ جان چو می آید صدای صوتِ قرآنت<br /> دلم امشب ز داغت بی نهایت روضه میخواهد<br /> تو غرقِ زهرِ جانکاه و من امّا دردِ هجرانت<br /> شهادت امام جواد علیه...