ارزش تسليم در برابر حقّ به روايت امام صادق (ع)

داستان کوتاه
زيد شحّام مي گويد: به امام صادق (علیه السلام) عرض كردم: در نزد ما مردي هست كه نامش «كُلَيْب» مي باشد، هر دستوري كه از جانب شما مي رسد، بدون چون و چرا، مي گويد: تسليم هستم، از اين رو ما به او «كُلَيْبِ تسليم» مي گوييم.
امام صادق علیه السلام به او رحمت فرستاد و فرمود: «آيا مي دانيد تسليم چيست؟»
زيد: ما سكوت كرديم و چيزي نگفتيم.
امام صادق: سوگند به خدا، تسليم همان اِخْبات (كرنش در برابر حقّ) است آنجا كه خداوند مي فرمايد:
«اِن الّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ أَخْبَتُوا إِلى‏ رَبِّهِمْ أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَنّةِ هُمْ فيها خالِدُونَ؛ آنان كه ايمان آوردند و عمل صالح انجام دادند، و در برابر خداوند، خاضع و تسليم بودند، آنها ياران بهشتند، و در آن جاودانه خواهند ماند.» «هود ـ 23.) (1)
كامل تمّار مي گويد: امام باقر علیه السلام فرمود: آيا مي داني كه معني اين آيه چيست؟ كه خدا مي فرمايد: «قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ؛ همانا مؤمنان، رستگارند.» (مؤمنون ـ 1.)
آيا مي داني كه آن مؤمناني كه رستگار مي باشند كيانند؟
كامل تمّار: شما آگاه تر هستيد.
امام باقر علیه‌السلام: منظور آن مؤمناني هستند كه تسليم حقّ مي شوند، و تسليم شدگان همان افراد نجيب هستند، پس مؤمن (تسليم حقّ) غريب و (كمياب) است، خوشا به حال غريب ها (كه تنهايند و انسشان با خدا است.) (2)

پي‌نوشت‌ها:

1. باب التّسليم و فضل المُسلِّمين، حديث 3، ص 390 ـ ج 1.
2. همان، حديث 5، ص 391 ـ ج 1.

منبع مقاله :
داستان هاي اصول كافي، محمد محمدي اشتهاردي، ناشر روحاني، محل چاپ سپهر - قم، سال چاپ 1379، نوبت چاپ اول، صفحه 433.
www.irc.ir