هنگامي كه كودكان دچار خفگي مي شوند
منبع:روزنامه کیهان
كودكان قادر نيستند اجسام كوچك و جامدي را كه در داخل دهانشان قرار مي دهند به خوبي بلع كنند و اين اجسام مي توانند باعث بسته شدن راه تنفس و خفگي كودك شوند. كودكان نوپا اغلب پرتحرك هستند و ماده غذايي در حين فعاليت بيشتر مي تواند باعث انسداد راه هوايي شود. اين كودكان به علت نداشتن دندان آسيا نمي توانند تكه هاي غذايي سفت را بجوند. خنداندن اين كودكان در حين تغذيه باعث افزايش خطر خفگي به علت انسداد راه هوايي مي شود. كودكان براي كشف محيط اطراف هر چيزي را كه بتوانند وارد دهان خود مي كنند و اين كار خطر خفگي را افزايش مي دهد.
مهمترين قدم براي پيشگيري از اين مشكل مرگ زا، پرهيز از دادن تكه هاي بزرگ غذايي و له نشده به كودكان نوپاست. غذاي نرم شده و مايعات حتي اگر به حلق بپرند با ايجاد رفلكس سرفه خارج مي شوند، اما تكه هاي بزرگ غذايي، انواع آجيل و دانه هاي روغني، تخمه ها، هسته پرتقال، گيلاس و ساير ميوه ها، شكلات هاي سفت، ذرت بوداده، ميوه هاي خام مثل هويج و سيب، تكه هاي گوشت و... موادي هستند كه مي توانند باعث مرگ ناگهاني شوند.حال اگر كودكي دچار حالت خفگي به علت پريدن جسم خارجي به راه هوايي شد چه بايد كرد و چه نبايد كرد؟ اگر كودك قادر به تنفس نبود يا سرفه مي كند، هيچ اقدامي به جز تشويق به سرفه نبايد انجام داد. سرفه راه هوايي را باز مي كند. هرگز به فرزندان مايع يا غذاي سفت ديگري به منظور پاك كردن راه تنفس ندهيد. به هيچ وجه انگشتان خود را براي خارج كردن جسم بلع شده به داخل دهان او نبريد.
اگر كودك قادر به تنفس نباشد يا اينكه نمي تواند سرفه كند، صدايي از او درنمي آيد و قفسه سينه اش بالا و پايين نمي رود كه دراين صورت كودك كبود و بي قرار مي شود. در چنين مواقعي دهان كودك را باز كنيد و اگر جسمي درحلق مشاهده كرديد با انگشت آن را خارج سازيد. اگر پس از اين كار تنفس او باز نگشت و همچنان صدايي از او درنيايد اقدام ديگري لازم نيست فقط تشويق به انجام سرفه براي خارج كردن بقيه جسم خارجي انجام گيرد.اگر همچنان كودك قادر به نفس كشيدن نباشد و سن او بيشتر از يكسال است، بايد در پشت كودك بايستيد و دو دست خود را بالاي ناف و زير جناغ سينه اش حلقه كنيد و كودك را روي دست خود خم كنيد. يك دست را مشت كرده و دست ديگر را روي آن قرار دهيد و به طور ناگهاني دست را به سمت بالا و عقب بكشيد و سعي كنيد تمام هواي داخل ريه و راه هاي هوايي را به بيرون برانيد. اين كار را 10-6 مرتبه به طور مرتب و پشت سرهم انجام دهيد تا اينكه جسم خارجي به بيرون بپرد. اگر جسم خارجي به بيرون نيايد مجددا دهان كودك را باز كنيد اگر جسمي را مشاهده كرديد زبان را به جلو كشيده و با انگشتان جسم را خارج كنيد. اگر كودك آنقدر سنگين است كه نمي توانيد او را روي دستان حلقه شده خود نگهداريد، او را روي زمين به پشت بخوابانيد و با دو دست در بالاي ناف به طور ناگهاني به سمت بالا فشار بياوريد.
اگر كودك كوچكتر از يكسال باشد پس از آنكه دهان او را بررسي كرديد و چيزي در آن مشاهده نكرديد، او را با شكم روي يك دست خوابانده و سرش را با زاويه 60 درجه به پايين روي زانوهاي خود قرار دهيد و سپس 5 مرتبه محكم در بين دو كتف كودك به سمت جلو و پايين ضربه وارد كنيد. اگر تنفس برقرار نشود وصداي كودك در نيامد كودك را برگردانده و پشت او را روي دستتان قراردهيد و با دو انگشتان نشانه و ميانه روي استخوان جناغ سينه اش فشار بياوريد تا جسم خارج شود. اگر پس از 5 نوبت همچنان كودك قادر به تنفس نباشد تنفس دهان به دهان را آغاز كنيد. اگر با تنفس دهان به دهان قفسه سينه حركت نكرد و هوا وارد آن نشد مجددا مانور فوق را تكرار نماييد.تنفس دهان به دهان در فاصله اين مانورها باعث مي شود اكسيژن بيشتري به مغز برسد تا زماني كه تيم اورژانس از راه برسد.
مهمترين قدم براي پيشگيري از اين مشكل مرگ زا، پرهيز از دادن تكه هاي بزرگ غذايي و له نشده به كودكان نوپاست. غذاي نرم شده و مايعات حتي اگر به حلق بپرند با ايجاد رفلكس سرفه خارج مي شوند، اما تكه هاي بزرگ غذايي، انواع آجيل و دانه هاي روغني، تخمه ها، هسته پرتقال، گيلاس و ساير ميوه ها، شكلات هاي سفت، ذرت بوداده، ميوه هاي خام مثل هويج و سيب، تكه هاي گوشت و... موادي هستند كه مي توانند باعث مرگ ناگهاني شوند.حال اگر كودكي دچار حالت خفگي به علت پريدن جسم خارجي به راه هوايي شد چه بايد كرد و چه نبايد كرد؟ اگر كودك قادر به تنفس نبود يا سرفه مي كند، هيچ اقدامي به جز تشويق به سرفه نبايد انجام داد. سرفه راه هوايي را باز مي كند. هرگز به فرزندان مايع يا غذاي سفت ديگري به منظور پاك كردن راه تنفس ندهيد. به هيچ وجه انگشتان خود را براي خارج كردن جسم بلع شده به داخل دهان او نبريد.
اگر كودك قادر به تنفس نباشد يا اينكه نمي تواند سرفه كند، صدايي از او درنمي آيد و قفسه سينه اش بالا و پايين نمي رود كه دراين صورت كودك كبود و بي قرار مي شود. در چنين مواقعي دهان كودك را باز كنيد و اگر جسمي درحلق مشاهده كرديد با انگشت آن را خارج سازيد. اگر پس از اين كار تنفس او باز نگشت و همچنان صدايي از او درنيايد اقدام ديگري لازم نيست فقط تشويق به انجام سرفه براي خارج كردن بقيه جسم خارجي انجام گيرد.اگر همچنان كودك قادر به نفس كشيدن نباشد و سن او بيشتر از يكسال است، بايد در پشت كودك بايستيد و دو دست خود را بالاي ناف و زير جناغ سينه اش حلقه كنيد و كودك را روي دست خود خم كنيد. يك دست را مشت كرده و دست ديگر را روي آن قرار دهيد و به طور ناگهاني دست را به سمت بالا و عقب بكشيد و سعي كنيد تمام هواي داخل ريه و راه هاي هوايي را به بيرون برانيد. اين كار را 10-6 مرتبه به طور مرتب و پشت سرهم انجام دهيد تا اينكه جسم خارجي به بيرون بپرد. اگر جسم خارجي به بيرون نيايد مجددا دهان كودك را باز كنيد اگر جسمي را مشاهده كرديد زبان را به جلو كشيده و با انگشتان جسم را خارج كنيد. اگر كودك آنقدر سنگين است كه نمي توانيد او را روي دستان حلقه شده خود نگهداريد، او را روي زمين به پشت بخوابانيد و با دو دست در بالاي ناف به طور ناگهاني به سمت بالا فشار بياوريد.
اگر كودك كوچكتر از يكسال باشد پس از آنكه دهان او را بررسي كرديد و چيزي در آن مشاهده نكرديد، او را با شكم روي يك دست خوابانده و سرش را با زاويه 60 درجه به پايين روي زانوهاي خود قرار دهيد و سپس 5 مرتبه محكم در بين دو كتف كودك به سمت جلو و پايين ضربه وارد كنيد. اگر تنفس برقرار نشود وصداي كودك در نيامد كودك را برگردانده و پشت او را روي دستتان قراردهيد و با دو انگشتان نشانه و ميانه روي استخوان جناغ سينه اش فشار بياوريد تا جسم خارج شود. اگر پس از 5 نوبت همچنان كودك قادر به تنفس نباشد تنفس دهان به دهان را آغاز كنيد. اگر با تنفس دهان به دهان قفسه سينه حركت نكرد و هوا وارد آن نشد مجددا مانور فوق را تكرار نماييد.تنفس دهان به دهان در فاصله اين مانورها باعث مي شود اكسيژن بيشتري به مغز برسد تا زماني كه تيم اورژانس از راه برسد.
