باقلا اثرى نيرو بخش دارد

باقلا حاوى ويتامين هاى آ.ب.ث و املاح مفيدى از جمله آهك، فسفر، آهن و غيره مى باشد. به همين علت در گروه خوراكى هاى خون ساز قرار دارد و مغز قلم استخوان ها را نيز تقويت مى كند. براى افرادى كه دوره نقاهت را به سر مى برند، باقلا اثرى نيروبخش دارد و در مبتلايان به برونشيت ايجاد خلط مى كند، ضمنا باقلا كليه ها را تقويت كرده و به ريه ها نيرو بخشيده و سلول هاى مغز استخوان را فعال مى سازد. اين خوراكى زود هضم بوده و به سرعت از معده مى گذرد و با خود فضولات را نيز به سهولت دفع مى كند، ضمنا سينه و ريه را پاك و تقويت و سرفه هاى خشك را درمان مى كند. براى درمان رماتيسم، سياتيك، نقرس و درد مفاصل توصيه شده است كه در حدود ۳۰ الى ۶۰ گرم از گل باقلا را در يك ليتر آب جوشانده و بعد از صافى گذرانده و در فواصل غذا يك فنجان از آن را نوش جان نماييد. به افرادى كه از ميگرن رنج مى كشند، سفارش گرديده است كه ۲۵ الى ۳۰ گرم از گل باقلا را جوشانده و در فواصل غذا يك فنجان بنوشند. توصيه مى شود هرگز آب پخته باقلا را دور نريزيد و آن را به همراه باقلا بنوشيد. زيرا گلو را نرم كرده و از توليد سنگ جلوگيرى مى كند و گرفتگى معده را نيز برطرف مى كند. افراط در خوردن باقلا باعث نفخ و سنگينى معده شده و موجب كندى ذهن مى شود. البته اگر با آب آن خورده شود عوارض آن كمتر خواهد بود. خوردن باقلا همراه ماست، موجب دل پيچه مى گردد و اگر به طور تازه زياد مصرف شود باعث تاول دهان مى شود. بعضى افراد به باقلاى تازه حساسيت داشته و مبتلا به بيمارى فاويسم مى شوند. علامت اين بيمارى زرد شدن رنگ پوست بدن و احساس خستگى و سستى در اعصاب، پيدا شدن خون در ادرار، سردرد و استفراغ است. در اين عارضه خون بدن كم مى شود و درمان آن معمولا تزريق خون و سرم هاى غذايى است. بهترين راه براى جلوگيرى از ابتلا شدن به اين بيمارى دو لپه كردن باقلا و جوشاندن آن در آب و دور ريختن آب آن است و همچنين پختن آن در روغن و افزودن ادويه اى مانند آويشن، دارچين، فلفل، ميخك و از همه مهمتر گلپر مى باشد. افرادى كه به بيمارى هايى نظير، كلسترول، تصلب شرائين، ضعف حافظه، آترومى، افسردگى، اسيداوريك، سردرد، ميگرن، نفخ دل درد، ماليخوليا، سنگ اورات، خارش پوستى، فشار خون، صرع، بادفتق، احتقان و يبوست مبتلا مى باشند نبايد در خوردن باقلا زياده روى كنند.