جويدن ناخن و يک راه حل تازه
آيا شما از آن دسته افرادي هستيد که هنگام نگراني، نا آرامي يا تنها از سر بي حوصلگي، انگشت به دهان برده و ناخنهاي خود را ميجويد؟ آيا ناخنهاي شما از شدن جويده شدن رشته رشته شده يا از شدت کوتاه شدن به سادگي زخمي و خون آلود ميشود؟
جويدن ناخن چيزي بيش از يک عادت بد است. پزشکان ميگويند که اين کار يکي از رايجترين نشانه هاي اضطراب يا ناهنجاريهاي وسواس گونه به خصوص در نوجوانان و کودکان سنين دبستان است و ميتواند به از شکل افتادگي عضو و عفونتهاي جدي منجر شود. آلن ريموند ون آبه (Alain-Raymond van Abbe) يکي از توسعه دهندگان سابق صنعت آرايش و بهداشت، تعداد جوندگان ناخن در سراسر جهان به بيش از 600 ميليون نفر ميرسد. او متوجه شد که جويدن ناخن به قدري رواج دارد که ميتوان تنها براي درمان همين مشکل، کار تجاري بزرگي راه اندازي کرد.
او ميگويد :" تنها در 4 هفته جويدن ناخن متوقف خواهد شد- براي هميشه متوقف خواهد شد."
تحقيقات نشان ميدهند که حدود 45% نوجوانان ناخنهاي خود را ميجوند. در زماني که اين افراد به سنين اوليه جواني رسيده و مبارزه يا کنار آمدن با تنشها و اضطراب خود را مي آموزند و يا از اين رفتار خود ويرانگرانه به شدت شرمنده ميشوند، اين رقم به حدود 20% کاهش ميابد. افرادي که بي اراده به جويدن ناخن ميپردازند، در مجامع عمومي کوشش ميکنند تا با قرار دادن دست در پشت يا در جيب، تا جاي ممکن دستهاي خود را از ديد ديگران پنهان کنند.آنها از شکل ناخنها و دستهاي خود خجالت ميکشند، احساس افسردگي داشته و از تماسهاي اجتماعي اجتناب ميکنند. به گفته ون آبه مراجعان او طوري از اين عادت رنج برده و آنرا نوعي رفتار ننگ آور ميدانند که هیچ یک برای مصاحبه یا تهیه عکس داوطلب نمیشوند.
طق محاسبات وی، تنها در هلند 2 میلیون نفر به طور مزمن و شدید از این مشکل رنج میبرند و این تعدا برای مشغول نگهداشتن و سوددهی تشکیلات او کافی به نظر میرسد. ون آبه برای هر دوره درمان 670 دلار دریافت میکند. او که از نظر حرفه ای بیشتراز آنکه پزشک باشد، یک بازاریاب و تاجر است، خود را حلال مشکلات میداند. روش درمان او بر نوعی حفاظ دندان متکی است که برای دندانهای بالا یا پایین قالب گیری و ساخته میشود. این حفاظ تقریبا غیر قابل رویت بوده و استفاده از آنها جویدن ناخن را غیر ممکن میسازد. البته این حفاظها متحرک هستند و هنگام غذا خوردن برداشته میشوند. به گفته ون آبه " پس از چهار هفته، این اقدام ناخودآگاهانه، به قدری بی نتیجه باقی میماند که به مرحله قابل کنترل میرسد و شخص دیگر مشکلی نخواهد داشت."
توجه بیشتر به ناهنجاریها
ون آبه، پس از طرح و اجرای راه حل خود و بیش از دو سال کار با 150 مشتری داوطلب، یک خانه آجری در نزدیکی مرز آلمان را بازسازی و آنرا با صندلیهای راحتی مخصوص مانیکور مجهز کرده و این مکان را به ترمیم انگشتان و ناخنهای دست و پای بیماران درمان شده، که توسط متخصصین زیبایی انجام میگرد، اختصاص داده است. شاید تعجب کنید اما بعضی از مشتریان او ناخنهای پای خود را نیز میجویده اند که حتی در میان آنان مردی 40 ساله نیز هست. به گفته آبه، اگر از جوانی این کار را شروع کرده باشید، بدنتان انعطاف پذیر خواهد ماند و جویدن ناخن پا برایتان مشکل نخواهد بود. جویدن ناخن یکی از موارد موجود در دسته ناهنجاریهای تکانه ای-وسواسی است که به نام "رفتارهای تکرار شوندن متمرکز بر بدن" شناخته میشوند و در حال حاضر مورد توجه علمی فراوان قرار دارند. از جمله موارد دیگر در این مجموعه میتوان به کندن مو (سر، ابرو، ریش و سبیل)، کندن پوست صورت و بدن و جویدن داخل گونه ها و لب اشاره نمود.
لارنس میشلتی (Lawrence Micheletti) استادیار روانشناسی دانشگاه تگزاس در اینباره میگوید که بسیاری از تحققات انجام شده درباره جویدن ناخن، بر تنشها و فشارهای روانی و بر دروانهایی که از طریق معالجه ریشه بیماری انجام میشده، متمرکز هستند. اما در اینجا همان مسئله مرغ و تخم مرغ هم وجود دارد، زیرا نتیجه بدشکل و زشتی که از آسیب رساندن به خود ناشی میشود نیز، بر مقدار تنش و ناراحتی بیمار اضافه میکند. به گفته میشلتی :" اگر بتوان علائم بیماری را درمان کرد، تنش کاهش یافته و شخص، روحیه شادتری خواهد داشت."
میشلتی که در زمینه کنترل تنش و اضطراب با تعداد بسیاری از نوجوانان کار کرده است میگوید که جویدن ناخن، یکی از شایعترین نشانه های این بیماریهای روحی در میان بیماران است.
او میگوید که ون آبه موفق شده است روشی پذیرفتنی ابداع کند زیرا از نظر بالینی، درمان باید شامل هر دو جنبه شناختی و رفتاری باشد. اما او درباره شیوه تجاری ون آبه کمی مشکوک به نظر میرسد.
او میگوید: "من هرگز به فکر ایجاد کلینیکی مخصوص درمان جویدن ناخن نیافتاده بودم. زیرا نمیخواهم برای گذران زندگی تنها بر افرادی که ناخن میجوند متکی باشم."
جويدن ناخن چيزي بيش از يک عادت بد است. پزشکان ميگويند که اين کار يکي از رايجترين نشانه هاي اضطراب يا ناهنجاريهاي وسواس گونه به خصوص در نوجوانان و کودکان سنين دبستان است و ميتواند به از شکل افتادگي عضو و عفونتهاي جدي منجر شود. آلن ريموند ون آبه (Alain-Raymond van Abbe) يکي از توسعه دهندگان سابق صنعت آرايش و بهداشت، تعداد جوندگان ناخن در سراسر جهان به بيش از 600 ميليون نفر ميرسد. او متوجه شد که جويدن ناخن به قدري رواج دارد که ميتوان تنها براي درمان همين مشکل، کار تجاري بزرگي راه اندازي کرد.
او ميگويد :" تنها در 4 هفته جويدن ناخن متوقف خواهد شد- براي هميشه متوقف خواهد شد."
تحقيقات نشان ميدهند که حدود 45% نوجوانان ناخنهاي خود را ميجوند. در زماني که اين افراد به سنين اوليه جواني رسيده و مبارزه يا کنار آمدن با تنشها و اضطراب خود را مي آموزند و يا از اين رفتار خود ويرانگرانه به شدت شرمنده ميشوند، اين رقم به حدود 20% کاهش ميابد. افرادي که بي اراده به جويدن ناخن ميپردازند، در مجامع عمومي کوشش ميکنند تا با قرار دادن دست در پشت يا در جيب، تا جاي ممکن دستهاي خود را از ديد ديگران پنهان کنند.آنها از شکل ناخنها و دستهاي خود خجالت ميکشند، احساس افسردگي داشته و از تماسهاي اجتماعي اجتناب ميکنند. به گفته ون آبه مراجعان او طوري از اين عادت رنج برده و آنرا نوعي رفتار ننگ آور ميدانند که هیچ یک برای مصاحبه یا تهیه عکس داوطلب نمیشوند.
طق محاسبات وی، تنها در هلند 2 میلیون نفر به طور مزمن و شدید از این مشکل رنج میبرند و این تعدا برای مشغول نگهداشتن و سوددهی تشکیلات او کافی به نظر میرسد. ون آبه برای هر دوره درمان 670 دلار دریافت میکند. او که از نظر حرفه ای بیشتراز آنکه پزشک باشد، یک بازاریاب و تاجر است، خود را حلال مشکلات میداند. روش درمان او بر نوعی حفاظ دندان متکی است که برای دندانهای بالا یا پایین قالب گیری و ساخته میشود. این حفاظ تقریبا غیر قابل رویت بوده و استفاده از آنها جویدن ناخن را غیر ممکن میسازد. البته این حفاظها متحرک هستند و هنگام غذا خوردن برداشته میشوند. به گفته ون آبه " پس از چهار هفته، این اقدام ناخودآگاهانه، به قدری بی نتیجه باقی میماند که به مرحله قابل کنترل میرسد و شخص دیگر مشکلی نخواهد داشت."
توجه بیشتر به ناهنجاریها
ون آبه، پس از طرح و اجرای راه حل خود و بیش از دو سال کار با 150 مشتری داوطلب، یک خانه آجری در نزدیکی مرز آلمان را بازسازی و آنرا با صندلیهای راحتی مخصوص مانیکور مجهز کرده و این مکان را به ترمیم انگشتان و ناخنهای دست و پای بیماران درمان شده، که توسط متخصصین زیبایی انجام میگرد، اختصاص داده است. شاید تعجب کنید اما بعضی از مشتریان او ناخنهای پای خود را نیز میجویده اند که حتی در میان آنان مردی 40 ساله نیز هست. به گفته آبه، اگر از جوانی این کار را شروع کرده باشید، بدنتان انعطاف پذیر خواهد ماند و جویدن ناخن پا برایتان مشکل نخواهد بود. جویدن ناخن یکی از موارد موجود در دسته ناهنجاریهای تکانه ای-وسواسی است که به نام "رفتارهای تکرار شوندن متمرکز بر بدن" شناخته میشوند و در حال حاضر مورد توجه علمی فراوان قرار دارند. از جمله موارد دیگر در این مجموعه میتوان به کندن مو (سر، ابرو، ریش و سبیل)، کندن پوست صورت و بدن و جویدن داخل گونه ها و لب اشاره نمود.
لارنس میشلتی (Lawrence Micheletti) استادیار روانشناسی دانشگاه تگزاس در اینباره میگوید که بسیاری از تحققات انجام شده درباره جویدن ناخن، بر تنشها و فشارهای روانی و بر دروانهایی که از طریق معالجه ریشه بیماری انجام میشده، متمرکز هستند. اما در اینجا همان مسئله مرغ و تخم مرغ هم وجود دارد، زیرا نتیجه بدشکل و زشتی که از آسیب رساندن به خود ناشی میشود نیز، بر مقدار تنش و ناراحتی بیمار اضافه میکند. به گفته میشلتی :" اگر بتوان علائم بیماری را درمان کرد، تنش کاهش یافته و شخص، روحیه شادتری خواهد داشت."
میشلتی که در زمینه کنترل تنش و اضطراب با تعداد بسیاری از نوجوانان کار کرده است میگوید که جویدن ناخن، یکی از شایعترین نشانه های این بیماریهای روحی در میان بیماران است.
او میگوید که ون آبه موفق شده است روشی پذیرفتنی ابداع کند زیرا از نظر بالینی، درمان باید شامل هر دو جنبه شناختی و رفتاری باشد. اما او درباره شیوه تجاری ون آبه کمی مشکوک به نظر میرسد.
او میگوید: "من هرگز به فکر ایجاد کلینیکی مخصوص درمان جویدن ناخن نیافتاده بودم. زیرا نمیخواهم برای گذران زندگی تنها بر افرادی که ناخن میجوند متکی باشم."
